Jaapppaaaaaaaaaa

En zo geschiedde.. Vrijdagavond omstreeks 18u het kot verlaten om na een ritje met de tram, metro, bus en vliegtuig aan te komen in het reeds in maneschijn verlichte Dublin. Mijn reisdocumentenmap, die welgeteld uit een halve bladzijde bestond, verleidde me om bus 16A of bus 47 te nemen.

U als lezer hebt totaal geen idee welke bussen dit zijn, dus doen deze nummers er weinig toe, doch, laat het duidelijk zijn dat er twee mogelijke bussen waren. Maar ook dat is niet zo belangrijk, het komt erop neer dat ik gewoon de bus moest nemen. Zo gezegd, zo gepland. De uitvoering was echter minder vanzelfsprekend, ik had immers nog geen 'vreemde munten' op zak. Euro's, wel te verstaan. Dan maar terug de terminal naar binnen op zoek naar een ATM. Daar 2 maal 50 euro afgehaald en ik weer naar de ticket-verkoop-automaat. Echter, toen ik een der biljetten in de gleuf begeleidde, weigerde de machine dit te aanvaarden. Noch in de andere richting, noch ondersteboven, noch in de andere richting én ondersteboven. Ik weer naar binnen, op zoek naar een geldwisselaar. Zonder veel moeite gevonden en mijn 50 euro door een lieftallige dame laten wisselen in een handvol kleurige biljetten en munten. Deze keer was het ticketting machine beter uitgeslapen en bood me na wat vreemde lichtjes en geluidjes een 90 minutenticket aan.

De bus op (welke van de twee het was, weet ik niet meer, mijn excuses). Afstappen moest ik, volgens de website van de hostel, aan 'de laatste halte op Marlboroughstreet'. Maar, denk eens na, als er verschillende haltes zijn op een bepaalde straat, hoe kan ik dan weten welke de laatste is? 'On vera' dacht ik dan maar. Doelloos turend naar de passerende huizen ving ik een gesprek op tussen de mens naast mij en een meisje enkele plaatsen verder. Ze praatten Frans, en het meisje bleek hier al langer te zijn. Waarschijnlijk kwam die kerel naast mij haar op erasmus bezoeken? Op goed geluk vroeg ik hen dan ook waar 'de laatste halte' was. Ze had geen flauw idee, maar raadde me aan om 'in het centrum' uit te stappen. Ja, daar was ik veel mee geholpen. 'In het centrum'.. hoeveel huizen moeten er staan vooraleer je iets een centrum kan noemen, en welke halte in het centrum is het centrum van het centrum?

Ze moesten uitstappen, dus meer kon ik niet vragen. Enkele minuten later, wanneer de bus plots opnieuw halt hielt, klonk de stem van de chauffeur door de intercom: 'This is the center'. Waw, handig! Toen ik bij het uitstappen langs die vriendelijke meneer passeerde vroeg ik hem nog even waar Marlboroughstreet was, waarop hij eenvoudigweg zij, 'take a left here, and the first crossing is Marlboroughstreet'. Dublin, een grote stad? Yeah right..

Op dit uur, 0u00, zouden normaal de spoken wakker worden, dus besloot ik nog even uit mijn bed weg te blijven. Een korte verkenning van Dublin by Night leek me wel iets. Van spoken gesproken.. onvoorstelbaar wat voor mensen er 's nachts in Dublin rondlopen. Giechelende meisjes met lippenstift over heel hun gezicht en een korte rok in fluo geel, en stoere binken met een zwart-wit gestreept marcelleke. Het leek wel halloween..

Na wat rondlopen had ik een gezellige pub gevonden, alwaar ik een Budweiser bestelde. Deel 1 van deze bestelling bleek mee te vallen, de tapster pakte namelijk een halfliter glas. Deel 2, met name de betaling, stemde me minder vrolijk. 4,50 Euro voor een halve liter!? Dat is 4x zo veel als in Praag! Jongens, ben ik blij dat ik hier niet op erasmus ben ;) Wijselijk heb ik het dan ook maar bij dat ene pintje gehouden, en trotseerde ik wederom de enge straten richting de hostel.

De volgende ochtend, omstreeks 8u00, arriveerde team Ekospam in Dublin City. Zij waren dit maal Joris, Simon, Greg, Bob, Jakke en Barrie. Jasper zou tegen 9u30 vanuit Galway aankomen.

Met een Dublin Breakfast in de buik vulden we de dag met Dublin te doorkruisen. Van Noord naar Zuid en van Oost naar West. Steeds met een vleugje Liffey in de neus (de Liffey is een 80km lange rivier die door Dublin stroomt). Dublin is een beetje zoals Budapest, je kan het in 1 dag bezoeken, en de bezienswaardigheden gelijken op oude herenhuizen zoals je er in Praag honderden hebt.

Des avonds hebben we nog even de sfeer opgesnoven (figuurlijk, wees gerust) van het Ierse nachtleven. Vooreerst kwamen we terecht in een ietwat groot uitgevallen bar. Dulci is er niets tegen, de Lido evenmin. Misschien als je de oppervlakte van Lido en Musicafé samentelt, dat je er dan misschien wel komt. Maar goed, er stond een bar, wat tafels en stoelen en er stonden wat mensen te shaken. Af en toe passeerde er ook een bekend liedje de revue. Na enkele consumpties besloten we andere oorden op te zoeken.

Zo belandden we in een marginaal fuifkot. Marginaal, mijnheer? Ja, toch een beetje. Dat is toch alleszins de stempel dat ik iemand (de dj) geef als die lang haar (jaren '60) en een grote moustache heeft en een wit marcelleke draagt.. Bovendien bleken ze er fan te zijn van de Hollanders want niet alleen Heineken stond er op tap, maar ook Bavaria, de Hollandse Cara Pils. Na wat gefeest, gebeweeg ende geleuter besloten we ons schup af te kuisen, om hem nadien te scheren en te ketsen. Of, in mooi Nederlands, we kwamen in consensus overeen het etablissement te verlaten. De volgende ochtend dienden we trouwens reeds om 10u00 uit de hostel te zijn..

.. wat voor de hostel-toezicht-houdster dan ook een goede reden was om ons om 10u15 te komen melden dat we nog 5 minuten kregen om buiten te zijn :). Dag 2 was aangebroken. Na nog wat verplichte bezichtigingen, waaronder South Park (jaja, dat bestaat echt, alleen is het minder spectaculair als op tv), namen we omstreeks 14u00 de bus (CityLink) richting Galway. De busrit van 3,5u zorgde er al gauw voor dat we in schemerlicht in Galway aankwamen. Niet echt hét moment om een stad te bezoeken, maar door Joris zijn fratsen, Simon zijn smile-shutter-modus, Bob zijn geschater, Jasper zijn naïviteit, Jakke zijn onozeliteiten, Barrie zijn droge humor en Greg zijn lolbroek, werd het al gauw avond-avond.

Beginnen deden we deze keer vergezeld van 2 deernes uit Jaspers Galway-vriendenkring. In dit gezelschap belandden we in een Iers volksdansachtige pub waar de fluiten aardig klonken. Joris en Bob waagden zich, met enkele glazen moed achter de kiezen, ook even op de dansvloer waar ze door een plaatselijke Ierse de danspasjes aangeleerd kregen. Enkele luttele minuten later, ik schat dat het 23u30 was, hield de muziek plots op en gingen de lichten aan. De keet sloot. Raar, maar waar. We zetten de avond verder in een club/bar/pub enkele meters verder. Veel speciaals is er die avond niet meer gebeurd, wat niet verwonderlijk is aangezien de 2 dames, Lara en Jessica, reeds in hun bed lagen.

Dit maal was er geen verplicht opstaansuur, dus bleven we tot 11u00 in onze nest liggen. Dat we het ontbijt voor de zoveelste keer misten werden we al gewend. We vulden de dag met de verkenning van Galway. Eerst was Jaspers universiteit aan de beurt (ze hebben daar een goede 'Alma'), nadien zetten we koers naar 'het eiland met de vuurtoren'. Hiervoor stapten we een half uur lang over een lange pier in een baai, om uiteindelijk, als we aan het eiland kwamen, te mogen lezen dat 'trespassers will be prosecuted'. We mochten er dus niet op.. dan maar terug. Tot slot brachten we nog een bezoekje aan Jasper zijn kot.

Ook die avond, en vraag me niet waarom, bestond weer uit een tweeluik. De kick-off gebeurde in een bar, recht onder onze hostel. Het was er promo-avond, dus pintjes aan 3 euro, feest! Buiten de 2 dames van de vorige avond, kregen we ook nog gezelschap van Chris en Daniel, 2 Amerikaanse erasmussers. De een wist heel veel over België, Brussel, Brugge, Vlaanderen en Wallonië, de ander moest bij België en Brussel toch even denken welk van de twee nu de hoofdstad was van de ander. Na de indrink trokken we naar clubK, een, zoals de naam laat vermoeden, club. Het was er klein, maar gezellig. Bovendien was de muziek er super! Niets dan bekende 90's schijven. Wanneer de club rond 2u00 sloot (zoals alle clubs in Ierland), en ze ons rond 2u30 eindelijk buiten kregen, wandelden we nog even door het park. Aan de rand van het park mochten we ook nog even genieten van een Police chase, 4 tegen 1, waarbij die ene verloor..

Even terugrekenen. Om 11u de vlucht, dus om 9u30 in de luchthaven zijn. Eerst nog een bus van 3,5 uur, dus om 6u00 de bus op. Hoera, de eerste bus vertrok inderdaad om 6u00. Maar eerst wou ik nog een douche pakken en inpakken, wekker dus om 5u20.

Na 2 uur slaap, rond 5u20, werd ik dan ook gewekt door mijn wekker. Fysiek, wel te verstaan, ikzelf, als in ik, de denkende-ik, had het niet helemaal door en duwde de wekker af. Zo ook de tweede keer, zo ook de derde keer. Bij de vierde keer, het was toen al 5u45, vond ik dat het melodietje dat me steeds uit mijn slaap haalde me bekend voorkwam. Jaja, Alfred Judokus Kwak was mijn wekker besefte ik toen. '5u45, is dat voor of na 6u00?' was mijn eerste gedachte. Met een opgeluchte 'oef' kwam ik enkele seconden later tot het juiste antwoord. Vlug in mijn kleren, zak gepakt en weg. Tegen 5u55 was ik aan de bus, de halte was dan ook op 100m van de hostel. Was dat even nipt..

Zo vroeg vertrekken heeft ook zijn voordelen: er zit niet zo veel volk op de bus. Ik kon me gedurende de hele rit dan ook vanachter op de 5-zit leggen. Mits enige vertraging arriveerde de bus aan Dublin Airport. Om in te checken kon ik gebruik maken van een automaat. Het was wel handig, want ik kreeg ook de mogelijkheid om van seat te veranderen. Zo veranderde ik mijn seat 22c naar 7b. Vooraan in het vliegtuig is het stiller dus vond ik dit een mooie move.

7b, dat is naast 7a en 7c. Een Amerikaanse dertiger en een tsjechische jongedame achteraan de 20. Die Amerikaan had ik aan de gate al gezien. Hij zat op het einde van een rij stoelen, keek af en toe om zich heen en voelde zich precies wat ongemakkelijk. Ik zat toen enkele meters van hem verwijderd waardoor ik hem af en toe hoorde vragen aan de mens naast hem hoe laat het was. Zelf had hij ook een horloge, zo een hanger aan een ketting, maar daar schoot ie precies niet veel mee op. Maar dus, die kerel zat in het vliegtuig naast mij, aan het raampje. Hij keek op zijn horloge. Met mijn ogen helemaal naar links gedraaid (ze lagen bijna uit de kom) ving ik er ook een blik van op. Het wees 14u aan, terwijl het eigenlijk nog maar 11u was, waarschijnlijk daarom dat hij wat verward was. Het horloge weer in de zak, en hij keek naar buiten. Plots nam hij het weer in de hand en begon zijn hartslag te meten. Ook doorbladerde hij zijn paspoort, dat voorzien was van tientallen stempels. 'Ok, alles onder controle' leek hij te denken. Het vliegtuig begon ondertussen aan zijn taxirit naar de startbaan, en mijn vreemde buurman sloeg een kruisteken. Hierna vouwde hij zijn handen en ging in gebed. Af en toe onderbrak hij dit om zijn hartslag te meten. TERRORIST dacht ik toen!

Afgezien van de vreemde handelingen, het zweet op zijn aangezicht en de angstige blik in zijn ogen, is het vliegtuig als bij wonder NIET ontploft. Laat dat een aardig weetje zijn. Na het vliegtuig nog even op de bus, de metro en de tram. Dubway en Galwin was ten einde en ik moet zeggen, we hebben ons geamuseerd!

Bij wijze van afsluiting nog enkele weetjes. Wist je dat ..

.. in Ierland alle cafés en clubs rookvrij zijn? Een hele verademing als je het mij vraagt..

.. Lara en Jessica, de twee Italiaanse vriendinnen van Jasper, hem steeds Jappa noemen? Dit verklaart meteen ook de titel van deze post.

.. elke gate in de luchthaven van Praag zijn eigen security-check heeft? Je wordt dus niet op voorhand door de scanner gehaald, maar pas aan de gate.

.. ik bij de terugvlucht pas bij het instappen in het vliegtuig mijn identiteitskaart moest tonen en niet eerder?

.. alle clubs in Ierland sluiten om 2u00? Sommige cafés zelfs nog vroeger.

.. gypsies echt overal zijn? Van Madrid tot Praag tot Galway.

.. alcohol drinken in Ierland in het openbaar bestraft wordt met een boete van 350 euro?

.. er binnenkort wel enkele foto's online zullen komen..

.. ik eigenlijk weinig te vertellen had, maar toch weer wat heb kunnen vol zeveren?

.. ik medelijden heb met de mensen die dit moeten lezen? :)

Tot slot: Bij thuiskomst stond er ook een postkaartje op mij te wachten uit Maleisië! De postdatum (22 okt) leert ons meteen hoe ijverig de postmensen in de uithoeken van de wereld zijn, slechts 1 maand onderweg :)

Slaapwel!
W.

Galwin en Dubway, met dank aan Jan Opletal

Dinsdag 11 november. Wapenstilstand.. of toch voor jullie in het Westen. Hier is het als een andere lesdag. Geen nood echter, volgend weekend is het onze beurt. Maandag 17 november is een 'dubbele' feestdag.

Op 28 oktober 1939 was er in Tsjechoslovakije een studentenbetoging tegen de Nazi's. Door de gewelddadige tegenreactie van de Nazi's werd een student gedood, Jan Opletal. De begrafenis van deze martelaar leidde wederom tot een gewelddadige anti-Nazi betoging. Enkele dagen later, op 17 november, beslisten de Nazi's alle scholen en universiteiten in Tsjechoslovakije te sluiten. Ook werden er 1200 studenten naar concentratiekampen gestuurd en 9 anderen geëxecuteerd.

50 jaar later, op 17 november 1989, werd deze verschrikkelijke gebeurtenis herdacht door een studentenmars. De mars liep echter uit de hand en er werd van het moment gebruik gemaakt om te protesteren tegen het communisme. De ordediensten reageerden hier wederom zo gewelddadig op dat ook Jan Met De Pet in opstand kwam tegen het communistische bewind. Hiermee startte de Paarse revolutie die uiteindelijk van Tsjechoslovakije een democratie maakte.

Sinds 1941 is 17 november uitgeroepen tot de Internationale Studentendag en "the Day of a Struggle for Freedom and Democracy", vandaar dat we vrijaf hebben, maar dat is dus pas voor volgende week.

(vlnr: Jorn, Stijn, Brecht, Thomas en ik. Of korter: de West-Vlamingen en ik..)
Nog een detail: ik ben de kleinste, maar op een trap staan kan dit camoufleren :)

Over volgend weekend gesproken.. Jasper, Jaspeir, ofte Jappe, zit momenteel in Galway op erasmus. Via via vernam ik dat er een Leuvense delegatie hem volgend weekend ging opzoeken. Een korte zoekactie van mijnentwege leverde twee interessante dingen op. Ten eerste is het voor mij een verlengd weekend, en ten tweede viel de prijs van een vliegticket van Praag naar Dublin best wel mee, 160€ heen en terug. Enkele ogenblikken later stond ik dan ook mee op de 'Guest list' van de Ierland-trip, naast Simon, Joris, Jakke, Barrie, Bob en Greg.

Vertrekken doe ik vrijdagavond, rond 20u30 met Aer Lingus (EI0647). Tegen 22u (plaatselijke tijd) zou ik dan in Dublin aankomen. Daar heb ik voor 1 nacht een hostel geboekt, aangezien de andere belgen pas zaterdagmorgend aankomen. Zaterdag en zondag zijn dan voor Dublin gereserveerd, maandag en dinsdag voor Galway, een 220km verder. Voor mij zal de dinsdag maar kort zijn want mijn vlucht vertrekt tegen de middag, voor de andere homies is dit dinsdagavond. Pret verzekerd dus, al hoop ik dat mijn keelpijn tegen dan de deur uit is. Ook hoop ik dat de piloot deze keer geen gekke dingen doet zoals enkele dagen geleden in Italië :)

Wist je trouwens dat als je van Praag naar Dublin wil rijden, je dan over de belgische E40 moet?

Over de voorbije week valt niets spannends te vertellen, dus zullen we het hier bij houden.

G'day mates!

Jsem student, to je pravda!

Het enige wat u hier te lezen krijgt zijn verslagen van reisjes en feestjes, en in bijna elke post staat het woord 'weekend'. Hoog tijd om terug eens wat academisch nieuws te brengen vooraleer u begint te denken dat ik hier enkel op vakantie ben..

Czech Language 0
Met rasse schreden vorderen we in deze wereld van woorden en accenten. De laatste aanwinsten zijn het lezen van de klok, de dagen van de week en de maanden, alsook de adjectieven en bezittelijke voornaamwoorden.

Voor ons zijn de dagen van de week best wel vreemde woorden, maar voor de czechen zit er een logica in. Elke dag is afgeleid van een ander woord dat hun betekenis verduidelijkt. Kijkt u zelf maar:

maandag: pondeli (po nedele, na zondag)
dinsdag: utery (vtoroj [rus], tweede dag)
woensdag: streda (stred, de middelste)
donderdag: ctvrtek (ctvrty, de vierde)
vrijdag: patek (paty, de vijfde)
zaterdag: sobota (sabath [hebr])
zondag: nedele (nedelat, letterlijk: not to do)

Een gelijkaardig verschijnsel bij de namen van de maanden:

januari: leden (led, ijs)
februari: unor (norit se, smelten)
maart: brezen (brizi, zwanger dier)
april: duben (dub, eik)
mei: kveten (kvetina, bloem)
juni: cerven (cerveny, rood)
juli: cervenec (cerveny, rood)
augustus: srpen (srp, sikkel)
september: zari (za rije, during the rutting season)
oktober: rijen (rije, rutting season)
november: listopad (list padat, blaren vallen)
december:prosinec (siny, grijs)

Vorige woensdag hebben we ook ons eerste testje gehad. Het stond niet op punten, maar was enkel om te kijken hoe ver we stonden. Een schatting geeft me een 83/100, dus ik denk dat het wel goed zit.

(vlnr: Thomas, Arnaud en ik in Bratislava)

Ecology and Economy
Zo ongeveer het saaiste vak, mede dankzij de slechte prof. Buiten de lessen moeten we ook per 2 een presentatie geven over een of ander aspect van ecologie. Veel is er nog niet over geweten, en dat wil ik best zo houden :)

Computer Vision and Virtual Reality
De test van deze donderdag waar ik tegenop zag is uiteindelijk nog wel meegevallen. Ze telt mee voor een 10% van de totaalpunten, en afhankelijk van het humeur van de prof heb ik hier een 3 of een 4 op 5 op. Voor dit vak moeten we ongeveer om de 2 weken een taak maken die bestaat uit het programmeren van een matlab module die een bepaalde functionaliteit biedt, waaronder bijvoorbeeld het zwartwit maken van een foto, verbeteren van contrasten of het herkennen van eenzelfde gebouw op meerdere foto's.

Multimedia Technology
Valt weinig over te zeggen. Er zijn zowel lessen als labo's. De lessen zijn vrij zinloos en handelen over de geschiedenis van de televisie of de werking van het menselijke oog met de verschillende receptoren. De labo's zijn ook hier in matlab waar we een aantal gelijkaardige zaken doen als in CVVR.

Programming Languages and Compilers
Het vak met de ingewikkelde slides, maar best wel interessant. Tegen het einde van het semester moeten we ook zelf een parser ontwikkelen. Mijn project zal er in bestaan een XML bestand character per character te analyseren om te kijken of het de correcte syntax heeft, en, zo ja, alle elementen in boom weergeven. Op zich eigenlijk niet moeilijk, maar het gaat hem meer over het leren hoe een parser werkt, dan wel een ingewikkelde parser te maken.

(Ik, met de hoed van Thomas)

Individual Project
Hierover heb ik nog niets verteld, maar daar komt nu verandering in. Ik heb dit 'vak' genomen als vervanging van een ander vak (Decision Support Systems) omdat dit laatste een conflict in mijn lessenrooster veroorzaakte. Het is een vak zonder lessen, enkel met een project waaraan je tijdens het semester werkt, zonder examen. De beoordeling gebeurt op je programmacode en een geschreven rapport.

De initiele omschrijving van het project was devolgende:
Develop a prototype application of an algorithm that learns how to solve a certain kind of a combinatorial problem from examples of small instances and solutions of that problem, and then applies this learned knowledge for solving larger instances of the problem.

Na een gesprek met de verantwoordelijke en een seminarie met de 'academische werkgroep artificiele intelligentie en computer knowledge' mocht ikzelf een project voorstellen. Zo koos ik voor het ontwikkelen van een routeplanningssyteem voor het Praagse tram en metro netwerk. De hamvraag die opgelost dient te worden is 'wat is de snelste weg van A naar B door gebruik te maken van een of meerdere trams of metros'. Zoals u gemerkt hebt een probleem uit Operationeel Onderzoek, waarvoor er verschillende algoritmen bestaan.

Het ontwikkelen van bovenstaande is het eerste deel van een drieluik. Eens ik de korste weg weet zal alle info in een datamining programma gestoken worden, waarin ik moet proberen om een aantal vuistregels te ontdekken. Voorbeelden hiervan zijn 'gebruik zo lang mogelijk de metro, want die is sneller dan de tram', maar ook 'gebruik liever 2 trams dan 5 metros, want met overstappen verlies je tijd'.

Het laatste deel van het project is dan het implementeren van deze vuistregels in het zoekproces waardoor het algoritme sneller tot een oplossing zou moeten komen. Zoals u wel begrijpt is dit ongeveer het belangrijkste deel uit het hele project, dus ik hoop dat ik een aantal opmerkelijke vuistregels mag ontdekken! Het grote werk in het begin is echter het invoeren van alle metro en tramlijnen in excel..

(Metro- en tramnetwerk van Praag)

Zo, dat was het ongeveer, dan zal ik nu verder tramlijnen ingeven :)

Uch! (Neen, geen Tsjechisch, wel Indiaans!)