Het weekend van 12-13-14 december was het skiweekend. Samen met de 3 andere West-Vlamingen en een 26 tal andere erasmussers trokken we richting het Reuzengebergte in het Noorden aan de Poolse grens.
Met een 2 tal uur stevige nachtrust in de benen verzamelden we om 9u in Dejvicka om de reis te beginnen. Per metro zetten we koers naar Cerny Most, een plaats die bekend staat om zijn groot busstation. Dat we met de bus gingen wisten we al vroeger, maar dat het een gewone lijnbus was, was wel een nieuw gegeven. De rit zou immers 3,5 uur duren. Kun jij het je inbeelden dat de Lijn een busverbinding inlegt tussen pakweg Hasselt en Gent?
Eens aangekomen installeerden we ons eerst in ons hotel. Het was er best wel luxueus als je het vergelijkt met de hostels die je als reizende student boekt, maar slaap is belangrijk op een skivakantie he. We hadden een kamer van 4 (wat dus mooi uitkwam), met een kleine tv en een badkamer met douche/wc. Op het gelijkvloers was er ook nog een restaurant. Nog een niet onbelangrijk detail: de piste (een van de) was op nog geen 100m van ons hotel! Al konden we hier de eerste dag/avond niet van profiteren aangezien onze ski verhuur shop een kilometer verder lag..
Het werd al gauw 17u, en met de skis in het aanslag stonden we te trappelen om de bergen op te zoeken. In Pec Pod kan je aan avondski doen op enkele pistes, dus ondanks het feit dat de dag al bijna om was hadden we nog 4u skigenot voor de boeg! De eerste afdaling dan maar.. mijn laatste ski-ervaring dateert toch al van rond de millenniumwisseling, maar toch ben ik niet gevallen! De eerste meters waren wat onwennig, maar net zoals je het fietsen niet verleert, is ook het skien iets dat je direct terug onder de knie hebt (tenzij je valt, dan is de ski meestal boven de knie..).
Bij collega Thomas liep het ook van een leien dakje, bij collegae Jorn en Stijn daarentegen was de gewenning aan de witte massa minder vanzelfsprekend. Stijn had het ooit al eens een dagje gedaan, dus de basistechniek kende hij wel. Door het weekend heen maakte hij ook veel progressie, waardoor het tegen het einde niet meer opviel dat het nog maar zijn 1,5ste keer was. Jorn, bij wie het een maidenafdaling was, liet een ander beeld na. Hij lag meer met zijn smikkel op de grond dan dat ie recht stond :). Thomas en ik probeerden hem de basistechniek aan te leren (het 'ploegen'), maar keer op keer ging het mis in de bochten. Het was alsof ie 'uit de bocht' ging, maar tegelijkertijd ging ie amper vooruit. Deze combinatie is moeilijk te begrijpen he? Maar.. net als Stijn maakte ook Jorn progressie doorheen het weekend en kende de rode pistes tenslotte geen geheimen meer voor hem!
Des avonds, na het nuttigen van onze maaltijd in het restaurant van het hotel, was het voor mij meteen bedtijd. Het feestje van de avond voordien, de oncomfortabele busreis en de avondski hadden gezamelijk Jan Vaak opgetrommeld..
De volgende dag. Opstaan om 8u, ontbijten om 8u20, op de latten om 9u. De avondski van vrijdag was maar op 1 piste, dus vandaag waren er nog genoeg andere pistes om te verkennen (5 blauwe, 6 rode, 1 zwarte). Tegen de namiddag hadden Thomas en ik ze echter allemaal een paar keer gedaan (jaja, ook de zwarte), dus gingen we Stijn en Jorn nog eens even opzoeken die lessen kregen. Ook maakte ik enkele filmpjes, die je bij de fotos (hier) kan bekijken. De kwaliteit van de filmpjes laat soms te wensen over, maar skien en filmen tegelijk is niet altijd zo eenvoudig.. :)
Zaterdagavond was er wel tijd voor een après-ski, welke we nuttigden in een gezellige blokhut onderaan de piste.
Zondag dan: opstaan, eten, skien (9u), eten, skien, skis terugbrengen (16u), bus op, bus zitten, bus aankomen (21u), metro nemen, eten, metro nemen, tram nemen, trap oplopen, thuis aankomen (22u30). Ik denk dat u bij elks wel iets zal kunnen inbeelden.
Al bij al was het een bangelijk weekend. Ik had er al een tijdje naar zitten uitkijken, en de verwachtigen werden ingelost, wat kan een arme student nog meer hebben. Zelfs mijn test van CVVR de maandag nadien was in orde :).
Van tests gesproken, de dinsdag ervoor hadden we voor het vak Multimedia (gaat over beeldbewerking, Jpeg codering en Vector Quantisatie) een assessment. Dat is een test (25 vragen) die bepaalt of je examen mag afleggen. Ietwat onverwacht bleek de score enorm mee te vallen: ik was de primus met niet minder dan 91%! Het jammere is dat dit punt eigenlijk niet echt mee telt in de eindscore, het kan volgens de prof echter wel 'in mijn voordeel' spelen tijdens het mondeling examen. Om eerlijk te zijn.. vorige donderdag had ik een andere test (geen assessment) van PLC en die was minder schitterend. Het resultaat zal mij echter nog onbekend blijven tot in januari..
Dit was het zo ongeveer. Het afgelopen weekend (met als thema '3 belgian idiots') waren Arne en Wim op bezoek, maar daarover vertel ik binnekort meer.
Elks ne goeiendag!
maandag 22 december 2008
zaterdag 6 december 2008
Geen nieuws, goed nieuws?
Eigenlijk wel.. Wat is er gebeurd sinds 20 november: Kerstmis heeft zijn intrede gedaan in Praag, en de Sint is gepasseerd.
Het is opmerkelijk hoeveel belang de Tsjechische bevolking aan Kerstmis hecht. Vanaf eind november, begin december worden verspreid over heel de stad kerstmarktjes opgetrokken en worden de winkels versierd met lampjes en kerstballen. Dagelijks, vooral 's avonds dan, worden deze kerstmarkten overspoeld met locals, jong en oud. De kraampjes verkopen meestal prullerij versieringen, warme kledij (mutsen, handschoenen, sjaals, ..), eten (worsten, rolls, snoep, pannenkoeken, ..) of dranken (gluhwein, frisdranken, rum, ..). Een echte jeneverbar zoals op de kerstmarkt van Leuven ben ik hier jammergenoeg nog niet tegengekomen.
Hier een sfeerbeeldje. De kwaliteit van de foto is bedenkelijk, maar dat komt door de 'nachtmodus' die een lange sluitertijd heeft. Enkele andere foto's vind je ook hier.
En dan nu, de Sint. In tegenstelling tot de kersthype, is er van het sintengebeuren weinig te merken in Praag. In de winkels is er amper reclame voor en waar de Belgische Delhaize rayons chocolade sintfiguren heeft staan, blijft dit hier beperkt tot een standje van enkele vierkante meter. Wat de Tsjechen in de plaats wel meer doen dan de Belgen, is verkleed op straat komen.
Gisterenavond was het straatbeeld dan ook getekend door trio's van sinten, duivels en engels. Neenee, meneer Piet de Zwarte kennen ze hier niet. De Sint wordt in zijn 'missie' bijgestaan door een Engel en een Duivel. U kan al raden welke van de twee de sint probeert te overtuigen van de goedheid van het kindgeval, en welke andere argumenten aanhaalt voor diens innerlijke slechtheid. De engeltjes (verkleed tot op het aureooltje en de vleugels toe) delen ook snoepjes uit en de duivel staat wat te zwaaien met zijn zweep of ijzeren ketting. Dit trio's komst of doortocht wordt ook steeds opgeluisterd door belgerinkel, wat soms voor een kakafonie zorgt wanneer er op een plaats een viertal, of meer, Heilig mannen aanwezig zijn.. Er bestaat trouwens een interessante theorie omtrent de missie van de Sint, naar de hand van collega Thomas. Je kan zijn fantasiën raadplegen op deze blogpost: Sinterklaas met een (co)missie (zie halverwege post).
Wie goed is krijgt lekkers.. jammer van de kleine keukentafel, want Vinohradska 61 is héél braaf geweest. Het bewijs vindt u op onderstaande foto's.
De 'schijfjes' die je op de foto's ziet zijn de Tsjechische variant van nicnacs, want die kennen ze hier niet. Aan chocolade, mandarijntjes, mariabeeldjes en speculoos echter geen gebrek.
Tot hier de terugblik, maar wat er voor het komende weekenden op het programma staat is ook allerminst saai te noemen. Van vrijdag tot zondag is er een skitrip gepland in Pec Pod Snezkou, een klein skigebied in het noorden van Tsjechië! Een weekje later komen Arne en Wim op theevisite, dan is het Kerstmis en daarna Nieuwjaar in Krakau.. drukke tijden dus. Dit betekent ook dat het avontuur hier stilaan op zijn einde loopt. Jammer, want ik begon me hier net thuis te voelen :)
Wie wilt er een mandarijntje? Of een chocolaatje, of een speculoosje, of een marsepijnedingetje, of een 'schijfje', of of of ..
Na shle!
Het is opmerkelijk hoeveel belang de Tsjechische bevolking aan Kerstmis hecht. Vanaf eind november, begin december worden verspreid over heel de stad kerstmarktjes opgetrokken en worden de winkels versierd met lampjes en kerstballen. Dagelijks, vooral 's avonds dan, worden deze kerstmarkten overspoeld met locals, jong en oud. De kraampjes verkopen meestal prullerij versieringen, warme kledij (mutsen, handschoenen, sjaals, ..), eten (worsten, rolls, snoep, pannenkoeken, ..) of dranken (gluhwein, frisdranken, rum, ..). Een echte jeneverbar zoals op de kerstmarkt van Leuven ben ik hier jammergenoeg nog niet tegengekomen.
Hier een sfeerbeeldje. De kwaliteit van de foto is bedenkelijk, maar dat komt door de 'nachtmodus' die een lange sluitertijd heeft. Enkele andere foto's vind je ook hier.
En dan nu, de Sint. In tegenstelling tot de kersthype, is er van het sintengebeuren weinig te merken in Praag. In de winkels is er amper reclame voor en waar de Belgische Delhaize rayons chocolade sintfiguren heeft staan, blijft dit hier beperkt tot een standje van enkele vierkante meter. Wat de Tsjechen in de plaats wel meer doen dan de Belgen, is verkleed op straat komen.
Gisterenavond was het straatbeeld dan ook getekend door trio's van sinten, duivels en engels. Neenee, meneer Piet de Zwarte kennen ze hier niet. De Sint wordt in zijn 'missie' bijgestaan door een Engel en een Duivel. U kan al raden welke van de twee de sint probeert te overtuigen van de goedheid van het kindgeval, en welke andere argumenten aanhaalt voor diens innerlijke slechtheid. De engeltjes (verkleed tot op het aureooltje en de vleugels toe) delen ook snoepjes uit en de duivel staat wat te zwaaien met zijn zweep of ijzeren ketting. Dit trio's komst of doortocht wordt ook steeds opgeluisterd door belgerinkel, wat soms voor een kakafonie zorgt wanneer er op een plaats een viertal, of meer, Heilig mannen aanwezig zijn.. Er bestaat trouwens een interessante theorie omtrent de missie van de Sint, naar de hand van collega Thomas. Je kan zijn fantasiën raadplegen op deze blogpost: Sinterklaas met een (co)missie (zie halverwege post).
Wie goed is krijgt lekkers.. jammer van de kleine keukentafel, want Vinohradska 61 is héél braaf geweest. Het bewijs vindt u op onderstaande foto's.
De 'schijfjes' die je op de foto's ziet zijn de Tsjechische variant van nicnacs, want die kennen ze hier niet. Aan chocolade, mandarijntjes, mariabeeldjes en speculoos echter geen gebrek.
Tot hier de terugblik, maar wat er voor het komende weekenden op het programma staat is ook allerminst saai te noemen. Van vrijdag tot zondag is er een skitrip gepland in Pec Pod Snezkou, een klein skigebied in het noorden van Tsjechië! Een weekje later komen Arne en Wim op theevisite, dan is het Kerstmis en daarna Nieuwjaar in Krakau.. drukke tijden dus. Dit betekent ook dat het avontuur hier stilaan op zijn einde loopt. Jammer, want ik begon me hier net thuis te voelen :)
Wie wilt er een mandarijntje? Of een chocolaatje, of een speculoosje, of een marsepijnedingetje, of een 'schijfje', of of of ..
Na shle!
donderdag 20 november 2008
Jaapppaaaaaaaaaa
En zo geschiedde.. Vrijdagavond omstreeks 18u het kot verlaten om na een ritje met de tram, metro, bus en vliegtuig aan te komen in het reeds in maneschijn verlichte Dublin. Mijn reisdocumentenmap, die welgeteld uit een halve bladzijde bestond, verleidde me om bus 16A of bus 47 te nemen.
U als lezer hebt totaal geen idee welke bussen dit zijn, dus doen deze nummers er weinig toe, doch, laat het duidelijk zijn dat er twee mogelijke bussen waren. Maar ook dat is niet zo belangrijk, het komt erop neer dat ik gewoon de bus moest nemen. Zo gezegd, zo gepland. De uitvoering was echter minder vanzelfsprekend, ik had immers nog geen 'vreemde munten' op zak. Euro's, wel te verstaan. Dan maar terug de terminal naar binnen op zoek naar een ATM. Daar 2 maal 50 euro afgehaald en ik weer naar de ticket-verkoop-automaat. Echter, toen ik een der biljetten in de gleuf begeleidde, weigerde de machine dit te aanvaarden. Noch in de andere richting, noch ondersteboven, noch in de andere richting én ondersteboven. Ik weer naar binnen, op zoek naar een geldwisselaar. Zonder veel moeite gevonden en mijn 50 euro door een lieftallige dame laten wisselen in een handvol kleurige biljetten en munten. Deze keer was het ticketting machine beter uitgeslapen en bood me na wat vreemde lichtjes en geluidjes een 90 minutenticket aan.
De bus op (welke van de twee het was, weet ik niet meer, mijn excuses). Afstappen moest ik, volgens de website van de hostel, aan 'de laatste halte op Marlboroughstreet'. Maar, denk eens na, als er verschillende haltes zijn op een bepaalde straat, hoe kan ik dan weten welke de laatste is? 'On vera' dacht ik dan maar. Doelloos turend naar de passerende huizen ving ik een gesprek op tussen de mens naast mij en een meisje enkele plaatsen verder. Ze praatten Frans, en het meisje bleek hier al langer te zijn. Waarschijnlijk kwam die kerel naast mij haar op erasmus bezoeken? Op goed geluk vroeg ik hen dan ook waar 'de laatste halte' was. Ze had geen flauw idee, maar raadde me aan om 'in het centrum' uit te stappen. Ja, daar was ik veel mee geholpen. 'In het centrum'.. hoeveel huizen moeten er staan vooraleer je iets een centrum kan noemen, en welke halte in het centrum is het centrum van het centrum?
Ze moesten uitstappen, dus meer kon ik niet vragen. Enkele minuten later, wanneer de bus plots opnieuw halt hielt, klonk de stem van de chauffeur door de intercom: 'This is the center'. Waw, handig! Toen ik bij het uitstappen langs die vriendelijke meneer passeerde vroeg ik hem nog even waar Marlboroughstreet was, waarop hij eenvoudigweg zij, 'take a left here, and the first crossing is Marlboroughstreet'. Dublin, een grote stad? Yeah right..
Op dit uur, 0u00, zouden normaal de spoken wakker worden, dus besloot ik nog even uit mijn bed weg te blijven. Een korte verkenning van Dublin by Night leek me wel iets. Van spoken gesproken.. onvoorstelbaar wat voor mensen er 's nachts in Dublin rondlopen. Giechelende meisjes met lippenstift over heel hun gezicht en een korte rok in fluo geel, en stoere binken met een zwart-wit gestreept marcelleke. Het leek wel halloween..
Na wat rondlopen had ik een gezellige pub gevonden, alwaar ik een Budweiser bestelde. Deel 1 van deze bestelling bleek mee te vallen, de tapster pakte namelijk een halfliter glas. Deel 2, met name de betaling, stemde me minder vrolijk. 4,50 Euro voor een halve liter!? Dat is 4x zo veel als in Praag! Jongens, ben ik blij dat ik hier niet op erasmus ben ;) Wijselijk heb ik het dan ook maar bij dat ene pintje gehouden, en trotseerde ik wederom de enge straten richting de hostel.
De volgende ochtend, omstreeks 8u00, arriveerde team Ekospam in Dublin City. Zij waren dit maal Joris, Simon, Greg, Bob, Jakke en Barrie. Jasper zou tegen 9u30 vanuit Galway aankomen.
Met een Dublin Breakfast in de buik vulden we de dag met Dublin te doorkruisen. Van Noord naar Zuid en van Oost naar West. Steeds met een vleugje Liffey in de neus (de Liffey is een 80km lange rivier die door Dublin stroomt). Dublin is een beetje zoals Budapest, je kan het in 1 dag bezoeken, en de bezienswaardigheden gelijken op oude herenhuizen zoals je er in Praag honderden hebt.
Des avonds hebben we nog even de sfeer opgesnoven (figuurlijk, wees gerust) van het Ierse nachtleven. Vooreerst kwamen we terecht in een ietwat groot uitgevallen bar. Dulci is er niets tegen, de Lido evenmin. Misschien als je de oppervlakte van Lido en Musicafé samentelt, dat je er dan misschien wel komt. Maar goed, er stond een bar, wat tafels en stoelen en er stonden wat mensen te shaken. Af en toe passeerde er ook een bekend liedje de revue. Na enkele consumpties besloten we andere oorden op te zoeken.
Zo belandden we in een marginaal fuifkot. Marginaal, mijnheer? Ja, toch een beetje. Dat is toch alleszins de stempel dat ik iemand (de dj) geef als die lang haar (jaren '60) en een grote moustache heeft en een wit marcelleke draagt.. Bovendien bleken ze er fan te zijn van de Hollanders want niet alleen Heineken stond er op tap, maar ook Bavaria, de Hollandse Cara Pils. Na wat gefeest, gebeweeg ende geleuter besloten we ons schup af te kuisen, om hem nadien te scheren en te ketsen. Of, in mooi Nederlands, we kwamen in consensus overeen het etablissement te verlaten. De volgende ochtend dienden we trouwens reeds om 10u00 uit de hostel te zijn..
.. wat voor de hostel-toezicht-houdster dan ook een goede reden was om ons om 10u15 te komen melden dat we nog 5 minuten kregen om buiten te zijn :). Dag 2 was aangebroken. Na nog wat verplichte bezichtigingen, waaronder South Park (jaja, dat bestaat echt, alleen is het minder spectaculair als op tv), namen we omstreeks 14u00 de bus (CityLink) richting Galway. De busrit van 3,5u zorgde er al gauw voor dat we in schemerlicht in Galway aankwamen. Niet echt hét moment om een stad te bezoeken, maar door Joris zijn fratsen, Simon zijn smile-shutter-modus, Bob zijn geschater, Jasper zijn naïviteit, Jakke zijn onozeliteiten, Barrie zijn droge humor en Greg zijn lolbroek, werd het al gauw avond-avond.
Beginnen deden we deze keer vergezeld van 2 deernes uit Jaspers Galway-vriendenkring. In dit gezelschap belandden we in een Iers volksdansachtige pub waar de fluiten aardig klonken. Joris en Bob waagden zich, met enkele glazen moed achter de kiezen, ook even op de dansvloer waar ze door een plaatselijke Ierse de danspasjes aangeleerd kregen. Enkele luttele minuten later, ik schat dat het 23u30 was, hield de muziek plots op en gingen de lichten aan. De keet sloot. Raar, maar waar. We zetten de avond verder in een club/bar/pub enkele meters verder. Veel speciaals is er die avond niet meer gebeurd, wat niet verwonderlijk is aangezien de 2 dames, Lara en Jessica, reeds in hun bed lagen.
Dit maal was er geen verplicht opstaansuur, dus bleven we tot 11u00 in onze nest liggen. Dat we het ontbijt voor de zoveelste keer misten werden we al gewend. We vulden de dag met de verkenning van Galway. Eerst was Jaspers universiteit aan de beurt (ze hebben daar een goede 'Alma'), nadien zetten we koers naar 'het eiland met de vuurtoren'. Hiervoor stapten we een half uur lang over een lange pier in een baai, om uiteindelijk, als we aan het eiland kwamen, te mogen lezen dat 'trespassers will be prosecuted'. We mochten er dus niet op.. dan maar terug. Tot slot brachten we nog een bezoekje aan Jasper zijn kot.
Ook die avond, en vraag me niet waarom, bestond weer uit een tweeluik. De kick-off gebeurde in een bar, recht onder onze hostel. Het was er promo-avond, dus pintjes aan 3 euro, feest! Buiten de 2 dames van de vorige avond, kregen we ook nog gezelschap van Chris en Daniel, 2 Amerikaanse erasmussers. De een wist heel veel over België, Brussel, Brugge, Vlaanderen en Wallonië, de ander moest bij België en Brussel toch even denken welk van de twee nu de hoofdstad was van de ander. Na de indrink trokken we naar clubK, een, zoals de naam laat vermoeden, club. Het was er klein, maar gezellig. Bovendien was de muziek er super! Niets dan bekende 90's schijven. Wanneer de club rond 2u00 sloot (zoals alle clubs in Ierland), en ze ons rond 2u30 eindelijk buiten kregen, wandelden we nog even door het park. Aan de rand van het park mochten we ook nog even genieten van een Police chase, 4 tegen 1, waarbij die ene verloor..
Even terugrekenen. Om 11u de vlucht, dus om 9u30 in de luchthaven zijn. Eerst nog een bus van 3,5 uur, dus om 6u00 de bus op. Hoera, de eerste bus vertrok inderdaad om 6u00. Maar eerst wou ik nog een douche pakken en inpakken, wekker dus om 5u20.
Na 2 uur slaap, rond 5u20, werd ik dan ook gewekt door mijn wekker. Fysiek, wel te verstaan, ikzelf, als in ik, de denkende-ik, had het niet helemaal door en duwde de wekker af. Zo ook de tweede keer, zo ook de derde keer. Bij de vierde keer, het was toen al 5u45, vond ik dat het melodietje dat me steeds uit mijn slaap haalde me bekend voorkwam. Jaja, Alfred Judokus Kwak was mijn wekker besefte ik toen. '5u45, is dat voor of na 6u00?' was mijn eerste gedachte. Met een opgeluchte 'oef' kwam ik enkele seconden later tot het juiste antwoord. Vlug in mijn kleren, zak gepakt en weg. Tegen 5u55 was ik aan de bus, de halte was dan ook op 100m van de hostel. Was dat even nipt..
Zo vroeg vertrekken heeft ook zijn voordelen: er zit niet zo veel volk op de bus. Ik kon me gedurende de hele rit dan ook vanachter op de 5-zit leggen. Mits enige vertraging arriveerde de bus aan Dublin Airport. Om in te checken kon ik gebruik maken van een automaat. Het was wel handig, want ik kreeg ook de mogelijkheid om van seat te veranderen. Zo veranderde ik mijn seat 22c naar 7b. Vooraan in het vliegtuig is het stiller dus vond ik dit een mooie move.
7b, dat is naast 7a en 7c. Een Amerikaanse dertiger en een tsjechische jongedame achteraan de 20. Die Amerikaan had ik aan de gate al gezien. Hij zat op het einde van een rij stoelen, keek af en toe om zich heen en voelde zich precies wat ongemakkelijk. Ik zat toen enkele meters van hem verwijderd waardoor ik hem af en toe hoorde vragen aan de mens naast hem hoe laat het was. Zelf had hij ook een horloge, zo een hanger aan een ketting, maar daar schoot ie precies niet veel mee op. Maar dus, die kerel zat in het vliegtuig naast mij, aan het raampje. Hij keek op zijn horloge. Met mijn ogen helemaal naar links gedraaid (ze lagen bijna uit de kom) ving ik er ook een blik van op. Het wees 14u aan, terwijl het eigenlijk nog maar 11u was, waarschijnlijk daarom dat hij wat verward was. Het horloge weer in de zak, en hij keek naar buiten. Plots nam hij het weer in de hand en begon zijn hartslag te meten. Ook doorbladerde hij zijn paspoort, dat voorzien was van tientallen stempels. 'Ok, alles onder controle' leek hij te denken. Het vliegtuig begon ondertussen aan zijn taxirit naar de startbaan, en mijn vreemde buurman sloeg een kruisteken. Hierna vouwde hij zijn handen en ging in gebed. Af en toe onderbrak hij dit om zijn hartslag te meten. TERRORIST dacht ik toen!
Afgezien van de vreemde handelingen, het zweet op zijn aangezicht en de angstige blik in zijn ogen, is het vliegtuig als bij wonder NIET ontploft. Laat dat een aardig weetje zijn. Na het vliegtuig nog even op de bus, de metro en de tram. Dubway en Galwin was ten einde en ik moet zeggen, we hebben ons geamuseerd!
Bij wijze van afsluiting nog enkele weetjes. Wist je dat ..
.. in Ierland alle cafés en clubs rookvrij zijn? Een hele verademing als je het mij vraagt..
.. Lara en Jessica, de twee Italiaanse vriendinnen van Jasper, hem steeds Jappa noemen? Dit verklaart meteen ook de titel van deze post.
.. elke gate in de luchthaven van Praag zijn eigen security-check heeft? Je wordt dus niet op voorhand door de scanner gehaald, maar pas aan de gate.
.. ik bij de terugvlucht pas bij het instappen in het vliegtuig mijn identiteitskaart moest tonen en niet eerder?
.. alle clubs in Ierland sluiten om 2u00? Sommige cafés zelfs nog vroeger.
.. gypsies echt overal zijn? Van Madrid tot Praag tot Galway.
.. alcohol drinken in Ierland in het openbaar bestraft wordt met een boete van 350 euro?
.. er binnenkort wel enkele foto's online zullen komen..
.. ik eigenlijk weinig te vertellen had, maar toch weer wat heb kunnen vol zeveren?
.. ik medelijden heb met de mensen die dit moeten lezen? :)
Tot slot: Bij thuiskomst stond er ook een postkaartje op mij te wachten uit Maleisië! De postdatum (22 okt) leert ons meteen hoe ijverig de postmensen in de uithoeken van de wereld zijn, slechts 1 maand onderweg :)
Slaapwel!
W.
U als lezer hebt totaal geen idee welke bussen dit zijn, dus doen deze nummers er weinig toe, doch, laat het duidelijk zijn dat er twee mogelijke bussen waren. Maar ook dat is niet zo belangrijk, het komt erop neer dat ik gewoon de bus moest nemen. Zo gezegd, zo gepland. De uitvoering was echter minder vanzelfsprekend, ik had immers nog geen 'vreemde munten' op zak. Euro's, wel te verstaan. Dan maar terug de terminal naar binnen op zoek naar een ATM. Daar 2 maal 50 euro afgehaald en ik weer naar de ticket-verkoop-automaat. Echter, toen ik een der biljetten in de gleuf begeleidde, weigerde de machine dit te aanvaarden. Noch in de andere richting, noch ondersteboven, noch in de andere richting én ondersteboven. Ik weer naar binnen, op zoek naar een geldwisselaar. Zonder veel moeite gevonden en mijn 50 euro door een lieftallige dame laten wisselen in een handvol kleurige biljetten en munten. Deze keer was het ticketting machine beter uitgeslapen en bood me na wat vreemde lichtjes en geluidjes een 90 minutenticket aan.
De bus op (welke van de twee het was, weet ik niet meer, mijn excuses). Afstappen moest ik, volgens de website van de hostel, aan 'de laatste halte op Marlboroughstreet'. Maar, denk eens na, als er verschillende haltes zijn op een bepaalde straat, hoe kan ik dan weten welke de laatste is? 'On vera' dacht ik dan maar. Doelloos turend naar de passerende huizen ving ik een gesprek op tussen de mens naast mij en een meisje enkele plaatsen verder. Ze praatten Frans, en het meisje bleek hier al langer te zijn. Waarschijnlijk kwam die kerel naast mij haar op erasmus bezoeken? Op goed geluk vroeg ik hen dan ook waar 'de laatste halte' was. Ze had geen flauw idee, maar raadde me aan om 'in het centrum' uit te stappen. Ja, daar was ik veel mee geholpen. 'In het centrum'.. hoeveel huizen moeten er staan vooraleer je iets een centrum kan noemen, en welke halte in het centrum is het centrum van het centrum?
Ze moesten uitstappen, dus meer kon ik niet vragen. Enkele minuten later, wanneer de bus plots opnieuw halt hielt, klonk de stem van de chauffeur door de intercom: 'This is the center'. Waw, handig! Toen ik bij het uitstappen langs die vriendelijke meneer passeerde vroeg ik hem nog even waar Marlboroughstreet was, waarop hij eenvoudigweg zij, 'take a left here, and the first crossing is Marlboroughstreet'. Dublin, een grote stad? Yeah right..
Op dit uur, 0u00, zouden normaal de spoken wakker worden, dus besloot ik nog even uit mijn bed weg te blijven. Een korte verkenning van Dublin by Night leek me wel iets. Van spoken gesproken.. onvoorstelbaar wat voor mensen er 's nachts in Dublin rondlopen. Giechelende meisjes met lippenstift over heel hun gezicht en een korte rok in fluo geel, en stoere binken met een zwart-wit gestreept marcelleke. Het leek wel halloween..
Na wat rondlopen had ik een gezellige pub gevonden, alwaar ik een Budweiser bestelde. Deel 1 van deze bestelling bleek mee te vallen, de tapster pakte namelijk een halfliter glas. Deel 2, met name de betaling, stemde me minder vrolijk. 4,50 Euro voor een halve liter!? Dat is 4x zo veel als in Praag! Jongens, ben ik blij dat ik hier niet op erasmus ben ;) Wijselijk heb ik het dan ook maar bij dat ene pintje gehouden, en trotseerde ik wederom de enge straten richting de hostel.
De volgende ochtend, omstreeks 8u00, arriveerde team Ekospam in Dublin City. Zij waren dit maal Joris, Simon, Greg, Bob, Jakke en Barrie. Jasper zou tegen 9u30 vanuit Galway aankomen.
Met een Dublin Breakfast in de buik vulden we de dag met Dublin te doorkruisen. Van Noord naar Zuid en van Oost naar West. Steeds met een vleugje Liffey in de neus (de Liffey is een 80km lange rivier die door Dublin stroomt). Dublin is een beetje zoals Budapest, je kan het in 1 dag bezoeken, en de bezienswaardigheden gelijken op oude herenhuizen zoals je er in Praag honderden hebt.
Des avonds hebben we nog even de sfeer opgesnoven (figuurlijk, wees gerust) van het Ierse nachtleven. Vooreerst kwamen we terecht in een ietwat groot uitgevallen bar. Dulci is er niets tegen, de Lido evenmin. Misschien als je de oppervlakte van Lido en Musicafé samentelt, dat je er dan misschien wel komt. Maar goed, er stond een bar, wat tafels en stoelen en er stonden wat mensen te shaken. Af en toe passeerde er ook een bekend liedje de revue. Na enkele consumpties besloten we andere oorden op te zoeken.
Zo belandden we in een marginaal fuifkot. Marginaal, mijnheer? Ja, toch een beetje. Dat is toch alleszins de stempel dat ik iemand (de dj) geef als die lang haar (jaren '60) en een grote moustache heeft en een wit marcelleke draagt.. Bovendien bleken ze er fan te zijn van de Hollanders want niet alleen Heineken stond er op tap, maar ook Bavaria, de Hollandse Cara Pils. Na wat gefeest, gebeweeg ende geleuter besloten we ons schup af te kuisen, om hem nadien te scheren en te ketsen. Of, in mooi Nederlands, we kwamen in consensus overeen het etablissement te verlaten. De volgende ochtend dienden we trouwens reeds om 10u00 uit de hostel te zijn..
.. wat voor de hostel-toezicht-houdster dan ook een goede reden was om ons om 10u15 te komen melden dat we nog 5 minuten kregen om buiten te zijn :). Dag 2 was aangebroken. Na nog wat verplichte bezichtigingen, waaronder South Park (jaja, dat bestaat echt, alleen is het minder spectaculair als op tv), namen we omstreeks 14u00 de bus (CityLink) richting Galway. De busrit van 3,5u zorgde er al gauw voor dat we in schemerlicht in Galway aankwamen. Niet echt hét moment om een stad te bezoeken, maar door Joris zijn fratsen, Simon zijn smile-shutter-modus, Bob zijn geschater, Jasper zijn naïviteit, Jakke zijn onozeliteiten, Barrie zijn droge humor en Greg zijn lolbroek, werd het al gauw avond-avond.
Beginnen deden we deze keer vergezeld van 2 deernes uit Jaspers Galway-vriendenkring. In dit gezelschap belandden we in een Iers volksdansachtige pub waar de fluiten aardig klonken. Joris en Bob waagden zich, met enkele glazen moed achter de kiezen, ook even op de dansvloer waar ze door een plaatselijke Ierse de danspasjes aangeleerd kregen. Enkele luttele minuten later, ik schat dat het 23u30 was, hield de muziek plots op en gingen de lichten aan. De keet sloot. Raar, maar waar. We zetten de avond verder in een club/bar/pub enkele meters verder. Veel speciaals is er die avond niet meer gebeurd, wat niet verwonderlijk is aangezien de 2 dames, Lara en Jessica, reeds in hun bed lagen.
Dit maal was er geen verplicht opstaansuur, dus bleven we tot 11u00 in onze nest liggen. Dat we het ontbijt voor de zoveelste keer misten werden we al gewend. We vulden de dag met de verkenning van Galway. Eerst was Jaspers universiteit aan de beurt (ze hebben daar een goede 'Alma'), nadien zetten we koers naar 'het eiland met de vuurtoren'. Hiervoor stapten we een half uur lang over een lange pier in een baai, om uiteindelijk, als we aan het eiland kwamen, te mogen lezen dat 'trespassers will be prosecuted'. We mochten er dus niet op.. dan maar terug. Tot slot brachten we nog een bezoekje aan Jasper zijn kot.
Ook die avond, en vraag me niet waarom, bestond weer uit een tweeluik. De kick-off gebeurde in een bar, recht onder onze hostel. Het was er promo-avond, dus pintjes aan 3 euro, feest! Buiten de 2 dames van de vorige avond, kregen we ook nog gezelschap van Chris en Daniel, 2 Amerikaanse erasmussers. De een wist heel veel over België, Brussel, Brugge, Vlaanderen en Wallonië, de ander moest bij België en Brussel toch even denken welk van de twee nu de hoofdstad was van de ander. Na de indrink trokken we naar clubK, een, zoals de naam laat vermoeden, club. Het was er klein, maar gezellig. Bovendien was de muziek er super! Niets dan bekende 90's schijven. Wanneer de club rond 2u00 sloot (zoals alle clubs in Ierland), en ze ons rond 2u30 eindelijk buiten kregen, wandelden we nog even door het park. Aan de rand van het park mochten we ook nog even genieten van een Police chase, 4 tegen 1, waarbij die ene verloor..
Even terugrekenen. Om 11u de vlucht, dus om 9u30 in de luchthaven zijn. Eerst nog een bus van 3,5 uur, dus om 6u00 de bus op. Hoera, de eerste bus vertrok inderdaad om 6u00. Maar eerst wou ik nog een douche pakken en inpakken, wekker dus om 5u20.
Na 2 uur slaap, rond 5u20, werd ik dan ook gewekt door mijn wekker. Fysiek, wel te verstaan, ikzelf, als in ik, de denkende-ik, had het niet helemaal door en duwde de wekker af. Zo ook de tweede keer, zo ook de derde keer. Bij de vierde keer, het was toen al 5u45, vond ik dat het melodietje dat me steeds uit mijn slaap haalde me bekend voorkwam. Jaja, Alfred Judokus Kwak was mijn wekker besefte ik toen. '5u45, is dat voor of na 6u00?' was mijn eerste gedachte. Met een opgeluchte 'oef' kwam ik enkele seconden later tot het juiste antwoord. Vlug in mijn kleren, zak gepakt en weg. Tegen 5u55 was ik aan de bus, de halte was dan ook op 100m van de hostel. Was dat even nipt..
Zo vroeg vertrekken heeft ook zijn voordelen: er zit niet zo veel volk op de bus. Ik kon me gedurende de hele rit dan ook vanachter op de 5-zit leggen. Mits enige vertraging arriveerde de bus aan Dublin Airport. Om in te checken kon ik gebruik maken van een automaat. Het was wel handig, want ik kreeg ook de mogelijkheid om van seat te veranderen. Zo veranderde ik mijn seat 22c naar 7b. Vooraan in het vliegtuig is het stiller dus vond ik dit een mooie move.
7b, dat is naast 7a en 7c. Een Amerikaanse dertiger en een tsjechische jongedame achteraan de 20. Die Amerikaan had ik aan de gate al gezien. Hij zat op het einde van een rij stoelen, keek af en toe om zich heen en voelde zich precies wat ongemakkelijk. Ik zat toen enkele meters van hem verwijderd waardoor ik hem af en toe hoorde vragen aan de mens naast hem hoe laat het was. Zelf had hij ook een horloge, zo een hanger aan een ketting, maar daar schoot ie precies niet veel mee op. Maar dus, die kerel zat in het vliegtuig naast mij, aan het raampje. Hij keek op zijn horloge. Met mijn ogen helemaal naar links gedraaid (ze lagen bijna uit de kom) ving ik er ook een blik van op. Het wees 14u aan, terwijl het eigenlijk nog maar 11u was, waarschijnlijk daarom dat hij wat verward was. Het horloge weer in de zak, en hij keek naar buiten. Plots nam hij het weer in de hand en begon zijn hartslag te meten. Ook doorbladerde hij zijn paspoort, dat voorzien was van tientallen stempels. 'Ok, alles onder controle' leek hij te denken. Het vliegtuig begon ondertussen aan zijn taxirit naar de startbaan, en mijn vreemde buurman sloeg een kruisteken. Hierna vouwde hij zijn handen en ging in gebed. Af en toe onderbrak hij dit om zijn hartslag te meten. TERRORIST dacht ik toen!
Afgezien van de vreemde handelingen, het zweet op zijn aangezicht en de angstige blik in zijn ogen, is het vliegtuig als bij wonder NIET ontploft. Laat dat een aardig weetje zijn. Na het vliegtuig nog even op de bus, de metro en de tram. Dubway en Galwin was ten einde en ik moet zeggen, we hebben ons geamuseerd!
Bij wijze van afsluiting nog enkele weetjes. Wist je dat ..
.. in Ierland alle cafés en clubs rookvrij zijn? Een hele verademing als je het mij vraagt..
.. Lara en Jessica, de twee Italiaanse vriendinnen van Jasper, hem steeds Jappa noemen? Dit verklaart meteen ook de titel van deze post.
.. elke gate in de luchthaven van Praag zijn eigen security-check heeft? Je wordt dus niet op voorhand door de scanner gehaald, maar pas aan de gate.
.. ik bij de terugvlucht pas bij het instappen in het vliegtuig mijn identiteitskaart moest tonen en niet eerder?
.. alle clubs in Ierland sluiten om 2u00? Sommige cafés zelfs nog vroeger.
.. gypsies echt overal zijn? Van Madrid tot Praag tot Galway.
.. alcohol drinken in Ierland in het openbaar bestraft wordt met een boete van 350 euro?
.. er binnenkort wel enkele foto's online zullen komen..
.. ik eigenlijk weinig te vertellen had, maar toch weer wat heb kunnen vol zeveren?
.. ik medelijden heb met de mensen die dit moeten lezen? :)
Tot slot: Bij thuiskomst stond er ook een postkaartje op mij te wachten uit Maleisië! De postdatum (22 okt) leert ons meteen hoe ijverig de postmensen in de uithoeken van de wereld zijn, slechts 1 maand onderweg :)
Slaapwel!
W.
dinsdag 11 november 2008
Galwin en Dubway, met dank aan Jan Opletal
Dinsdag 11 november. Wapenstilstand.. of toch voor jullie in het Westen. Hier is het als een andere lesdag. Geen nood echter, volgend weekend is het onze beurt. Maandag 17 november is een 'dubbele' feestdag.
Op 28 oktober 1939 was er in Tsjechoslovakije een studentenbetoging tegen de Nazi's. Door de gewelddadige tegenreactie van de Nazi's werd een student gedood, Jan Opletal. De begrafenis van deze martelaar leidde wederom tot een gewelddadige anti-Nazi betoging. Enkele dagen later, op 17 november, beslisten de Nazi's alle scholen en universiteiten in Tsjechoslovakije te sluiten. Ook werden er 1200 studenten naar concentratiekampen gestuurd en 9 anderen geëxecuteerd.
50 jaar later, op 17 november 1989, werd deze verschrikkelijke gebeurtenis herdacht door een studentenmars. De mars liep echter uit de hand en er werd van het moment gebruik gemaakt om te protesteren tegen het communisme. De ordediensten reageerden hier wederom zo gewelddadig op dat ook Jan Met De Pet in opstand kwam tegen het communistische bewind. Hiermee startte de Paarse revolutie die uiteindelijk van Tsjechoslovakije een democratie maakte.
Sinds 1941 is 17 november uitgeroepen tot de Internationale Studentendag en "the Day of a Struggle for Freedom and Democracy", vandaar dat we vrijaf hebben, maar dat is dus pas voor volgende week.
(vlnr: Jorn, Stijn, Brecht, Thomas en ik. Of korter: de West-Vlamingen en ik..)
Nog een detail: ik ben de kleinste, maar op een trap staan kan dit camoufleren :)
Over volgend weekend gesproken.. Jasper, Jaspeir, ofte Jappe, zit momenteel in Galway op erasmus. Via via vernam ik dat er een Leuvense delegatie hem volgend weekend ging opzoeken. Een korte zoekactie van mijnentwege leverde twee interessante dingen op. Ten eerste is het voor mij een verlengd weekend, en ten tweede viel de prijs van een vliegticket van Praag naar Dublin best wel mee, 160€ heen en terug. Enkele ogenblikken later stond ik dan ook mee op de 'Guest list' van de Ierland-trip, naast Simon, Joris, Jakke, Barrie, Bob en Greg.
Vertrekken doe ik vrijdagavond, rond 20u30 met Aer Lingus (EI0647). Tegen 22u (plaatselijke tijd) zou ik dan in Dublin aankomen. Daar heb ik voor 1 nacht een hostel geboekt, aangezien de andere belgen pas zaterdagmorgend aankomen. Zaterdag en zondag zijn dan voor Dublin gereserveerd, maandag en dinsdag voor Galway, een 220km verder. Voor mij zal de dinsdag maar kort zijn want mijn vlucht vertrekt tegen de middag, voor de andere homies is dit dinsdagavond. Pret verzekerd dus, al hoop ik dat mijn keelpijn tegen dan de deur uit is. Ook hoop ik dat de piloot deze keer geen gekke dingen doet zoals enkele dagen geleden in Italië :)
Wist je trouwens dat als je van Praag naar Dublin wil rijden, je dan over de belgische E40 moet?
Over de voorbije week valt niets spannends te vertellen, dus zullen we het hier bij houden.
G'day mates!
Op 28 oktober 1939 was er in Tsjechoslovakije een studentenbetoging tegen de Nazi's. Door de gewelddadige tegenreactie van de Nazi's werd een student gedood, Jan Opletal. De begrafenis van deze martelaar leidde wederom tot een gewelddadige anti-Nazi betoging. Enkele dagen later, op 17 november, beslisten de Nazi's alle scholen en universiteiten in Tsjechoslovakije te sluiten. Ook werden er 1200 studenten naar concentratiekampen gestuurd en 9 anderen geëxecuteerd.
50 jaar later, op 17 november 1989, werd deze verschrikkelijke gebeurtenis herdacht door een studentenmars. De mars liep echter uit de hand en er werd van het moment gebruik gemaakt om te protesteren tegen het communisme. De ordediensten reageerden hier wederom zo gewelddadig op dat ook Jan Met De Pet in opstand kwam tegen het communistische bewind. Hiermee startte de Paarse revolutie die uiteindelijk van Tsjechoslovakije een democratie maakte.
Sinds 1941 is 17 november uitgeroepen tot de Internationale Studentendag en "the Day of a Struggle for Freedom and Democracy", vandaar dat we vrijaf hebben, maar dat is dus pas voor volgende week.
(vlnr: Jorn, Stijn, Brecht, Thomas en ik. Of korter: de West-Vlamingen en ik..)Nog een detail: ik ben de kleinste, maar op een trap staan kan dit camoufleren :)
Over volgend weekend gesproken.. Jasper, Jaspeir, ofte Jappe, zit momenteel in Galway op erasmus. Via via vernam ik dat er een Leuvense delegatie hem volgend weekend ging opzoeken. Een korte zoekactie van mijnentwege leverde twee interessante dingen op. Ten eerste is het voor mij een verlengd weekend, en ten tweede viel de prijs van een vliegticket van Praag naar Dublin best wel mee, 160€ heen en terug. Enkele ogenblikken later stond ik dan ook mee op de 'Guest list' van de Ierland-trip, naast Simon, Joris, Jakke, Barrie, Bob en Greg.
Vertrekken doe ik vrijdagavond, rond 20u30 met Aer Lingus (EI0647). Tegen 22u (plaatselijke tijd) zou ik dan in Dublin aankomen. Daar heb ik voor 1 nacht een hostel geboekt, aangezien de andere belgen pas zaterdagmorgend aankomen. Zaterdag en zondag zijn dan voor Dublin gereserveerd, maandag en dinsdag voor Galway, een 220km verder. Voor mij zal de dinsdag maar kort zijn want mijn vlucht vertrekt tegen de middag, voor de andere homies is dit dinsdagavond. Pret verzekerd dus, al hoop ik dat mijn keelpijn tegen dan de deur uit is. Ook hoop ik dat de piloot deze keer geen gekke dingen doet zoals enkele dagen geleden in Italië :)
Wist je trouwens dat als je van Praag naar Dublin wil rijden, je dan over de belgische E40 moet?
Over de voorbije week valt niets spannends te vertellen, dus zullen we het hier bij houden.
G'day mates!
zaterdag 1 november 2008
Jsem student, to je pravda!
Het enige wat u hier te lezen krijgt zijn verslagen van reisjes en feestjes, en in bijna elke post staat het woord 'weekend'. Hoog tijd om terug eens wat academisch nieuws te brengen vooraleer u begint te denken dat ik hier enkel op vakantie ben..
Czech Language 0
Met rasse schreden vorderen we in deze wereld van woorden en accenten. De laatste aanwinsten zijn het lezen van de klok, de dagen van de week en de maanden, alsook de adjectieven en bezittelijke voornaamwoorden.
Voor ons zijn de dagen van de week best wel vreemde woorden, maar voor de czechen zit er een logica in. Elke dag is afgeleid van een ander woord dat hun betekenis verduidelijkt. Kijkt u zelf maar:
maandag: pondeli (po nedele, na zondag)
dinsdag: utery (vtoroj [rus], tweede dag)
woensdag: streda (stred, de middelste)
donderdag: ctvrtek (ctvrty, de vierde)
vrijdag: patek (paty, de vijfde)
zaterdag: sobota (sabath [hebr])
zondag: nedele (nedelat, letterlijk: not to do)
Een gelijkaardig verschijnsel bij de namen van de maanden:
januari: leden (led, ijs)
februari: unor (norit se, smelten)
maart: brezen (brizi, zwanger dier)
april: duben (dub, eik)
mei: kveten (kvetina, bloem)
juni: cerven (cerveny, rood)
juli: cervenec (cerveny, rood)
augustus: srpen (srp, sikkel)
september: zari (za rije, during the rutting season)
oktober: rijen (rije, rutting season)
november: listopad (list padat, blaren vallen)
december:prosinec (siny, grijs)
Vorige woensdag hebben we ook ons eerste testje gehad. Het stond niet op punten, maar was enkel om te kijken hoe ver we stonden. Een schatting geeft me een 83/100, dus ik denk dat het wel goed zit.
(vlnr: Thomas, Arnaud en ik in Bratislava)
Ecology and Economy
Zo ongeveer het saaiste vak, mede dankzij de slechte prof. Buiten de lessen moeten we ook per 2 een presentatie geven over een of ander aspect van ecologie. Veel is er nog niet over geweten, en dat wil ik best zo houden :)
Computer Vision and Virtual Reality
De test van deze donderdag waar ik tegenop zag is uiteindelijk nog wel meegevallen. Ze telt mee voor een 10% van de totaalpunten, en afhankelijk van het humeur van de prof heb ik hier een 3 of een 4 op 5 op. Voor dit vak moeten we ongeveer om de 2 weken een taak maken die bestaat uit het programmeren van een matlab module die een bepaalde functionaliteit biedt, waaronder bijvoorbeeld het zwartwit maken van een foto, verbeteren van contrasten of het herkennen van eenzelfde gebouw op meerdere foto's.
Multimedia Technology
Valt weinig over te zeggen. Er zijn zowel lessen als labo's. De lessen zijn vrij zinloos en handelen over de geschiedenis van de televisie of de werking van het menselijke oog met de verschillende receptoren. De labo's zijn ook hier in matlab waar we een aantal gelijkaardige zaken doen als in CVVR.
Programming Languages and Compilers
Het vak met de ingewikkelde slides, maar best wel interessant. Tegen het einde van het semester moeten we ook zelf een parser ontwikkelen. Mijn project zal er in bestaan een XML bestand character per character te analyseren om te kijken of het de correcte syntax heeft, en, zo ja, alle elementen in boom weergeven. Op zich eigenlijk niet moeilijk, maar het gaat hem meer over het leren hoe een parser werkt, dan wel een ingewikkelde parser te maken.
(Ik, met de hoed van Thomas)
Individual Project
Hierover heb ik nog niets verteld, maar daar komt nu verandering in. Ik heb dit 'vak' genomen als vervanging van een ander vak (Decision Support Systems) omdat dit laatste een conflict in mijn lessenrooster veroorzaakte. Het is een vak zonder lessen, enkel met een project waaraan je tijdens het semester werkt, zonder examen. De beoordeling gebeurt op je programmacode en een geschreven rapport.
De initiele omschrijving van het project was devolgende:
Develop a prototype application of an algorithm that learns how to solve a certain kind of a combinatorial problem from examples of small instances and solutions of that problem, and then applies this learned knowledge for solving larger instances of the problem.
Na een gesprek met de verantwoordelijke en een seminarie met de 'academische werkgroep artificiele intelligentie en computer knowledge' mocht ikzelf een project voorstellen. Zo koos ik voor het ontwikkelen van een routeplanningssyteem voor het Praagse tram en metro netwerk. De hamvraag die opgelost dient te worden is 'wat is de snelste weg van A naar B door gebruik te maken van een of meerdere trams of metros'. Zoals u gemerkt hebt een probleem uit Operationeel Onderzoek, waarvoor er verschillende algoritmen bestaan.
Het ontwikkelen van bovenstaande is het eerste deel van een drieluik. Eens ik de korste weg weet zal alle info in een datamining programma gestoken worden, waarin ik moet proberen om een aantal vuistregels te ontdekken. Voorbeelden hiervan zijn 'gebruik zo lang mogelijk de metro, want die is sneller dan de tram', maar ook 'gebruik liever 2 trams dan 5 metros, want met overstappen verlies je tijd'.
Het laatste deel van het project is dan het implementeren van deze vuistregels in het zoekproces waardoor het algoritme sneller tot een oplossing zou moeten komen. Zoals u wel begrijpt is dit ongeveer het belangrijkste deel uit het hele project, dus ik hoop dat ik een aantal opmerkelijke vuistregels mag ontdekken! Het grote werk in het begin is echter het invoeren van alle metro en tramlijnen in excel..
(Metro- en tramnetwerk van Praag)
Zo, dat was het ongeveer, dan zal ik nu verder tramlijnen ingeven :)
Uch! (Neen, geen Tsjechisch, wel Indiaans!)
Czech Language 0
Met rasse schreden vorderen we in deze wereld van woorden en accenten. De laatste aanwinsten zijn het lezen van de klok, de dagen van de week en de maanden, alsook de adjectieven en bezittelijke voornaamwoorden.
Voor ons zijn de dagen van de week best wel vreemde woorden, maar voor de czechen zit er een logica in. Elke dag is afgeleid van een ander woord dat hun betekenis verduidelijkt. Kijkt u zelf maar:
maandag: pondeli (po nedele, na zondag)
dinsdag: utery (vtoroj [rus], tweede dag)
woensdag: streda (stred, de middelste)
donderdag: ctvrtek (ctvrty, de vierde)
vrijdag: patek (paty, de vijfde)
zaterdag: sobota (sabath [hebr])
zondag: nedele (nedelat, letterlijk: not to do)
Een gelijkaardig verschijnsel bij de namen van de maanden:
januari: leden (led, ijs)
februari: unor (norit se, smelten)
maart: brezen (brizi, zwanger dier)
april: duben (dub, eik)
mei: kveten (kvetina, bloem)
juni: cerven (cerveny, rood)
juli: cervenec (cerveny, rood)
augustus: srpen (srp, sikkel)
september: zari (za rije, during the rutting season)
oktober: rijen (rije, rutting season)
november: listopad (list padat, blaren vallen)
december:prosinec (siny, grijs)
Vorige woensdag hebben we ook ons eerste testje gehad. Het stond niet op punten, maar was enkel om te kijken hoe ver we stonden. Een schatting geeft me een 83/100, dus ik denk dat het wel goed zit.
(vlnr: Thomas, Arnaud en ik in Bratislava)Ecology and Economy
Zo ongeveer het saaiste vak, mede dankzij de slechte prof. Buiten de lessen moeten we ook per 2 een presentatie geven over een of ander aspect van ecologie. Veel is er nog niet over geweten, en dat wil ik best zo houden :)
Computer Vision and Virtual Reality
De test van deze donderdag waar ik tegenop zag is uiteindelijk nog wel meegevallen. Ze telt mee voor een 10% van de totaalpunten, en afhankelijk van het humeur van de prof heb ik hier een 3 of een 4 op 5 op. Voor dit vak moeten we ongeveer om de 2 weken een taak maken die bestaat uit het programmeren van een matlab module die een bepaalde functionaliteit biedt, waaronder bijvoorbeeld het zwartwit maken van een foto, verbeteren van contrasten of het herkennen van eenzelfde gebouw op meerdere foto's.
Multimedia Technology
Valt weinig over te zeggen. Er zijn zowel lessen als labo's. De lessen zijn vrij zinloos en handelen over de geschiedenis van de televisie of de werking van het menselijke oog met de verschillende receptoren. De labo's zijn ook hier in matlab waar we een aantal gelijkaardige zaken doen als in CVVR.
Programming Languages and Compilers
Het vak met de ingewikkelde slides, maar best wel interessant. Tegen het einde van het semester moeten we ook zelf een parser ontwikkelen. Mijn project zal er in bestaan een XML bestand character per character te analyseren om te kijken of het de correcte syntax heeft, en, zo ja, alle elementen in boom weergeven. Op zich eigenlijk niet moeilijk, maar het gaat hem meer over het leren hoe een parser werkt, dan wel een ingewikkelde parser te maken.
(Ik, met de hoed van Thomas)Individual Project
Hierover heb ik nog niets verteld, maar daar komt nu verandering in. Ik heb dit 'vak' genomen als vervanging van een ander vak (Decision Support Systems) omdat dit laatste een conflict in mijn lessenrooster veroorzaakte. Het is een vak zonder lessen, enkel met een project waaraan je tijdens het semester werkt, zonder examen. De beoordeling gebeurt op je programmacode en een geschreven rapport.
De initiele omschrijving van het project was devolgende:
Develop a prototype application of an algorithm that learns how to solve a certain kind of a combinatorial problem from examples of small instances and solutions of that problem, and then applies this learned knowledge for solving larger instances of the problem.
Na een gesprek met de verantwoordelijke en een seminarie met de 'academische werkgroep artificiele intelligentie en computer knowledge' mocht ikzelf een project voorstellen. Zo koos ik voor het ontwikkelen van een routeplanningssyteem voor het Praagse tram en metro netwerk. De hamvraag die opgelost dient te worden is 'wat is de snelste weg van A naar B door gebruik te maken van een of meerdere trams of metros'. Zoals u gemerkt hebt een probleem uit Operationeel Onderzoek, waarvoor er verschillende algoritmen bestaan.
Het ontwikkelen van bovenstaande is het eerste deel van een drieluik. Eens ik de korste weg weet zal alle info in een datamining programma gestoken worden, waarin ik moet proberen om een aantal vuistregels te ontdekken. Voorbeelden hiervan zijn 'gebruik zo lang mogelijk de metro, want die is sneller dan de tram', maar ook 'gebruik liever 2 trams dan 5 metros, want met overstappen verlies je tijd'.
Het laatste deel van het project is dan het implementeren van deze vuistregels in het zoekproces waardoor het algoritme sneller tot een oplossing zou moeten komen. Zoals u wel begrijpt is dit ongeveer het belangrijkste deel uit het hele project, dus ik hoop dat ik een aantal opmerkelijke vuistregels mag ontdekken! Het grote werk in het begin is echter het invoeren van alle metro en tramlijnen in excel..
(Metro- en tramnetwerk van Praag)Zo, dat was het ongeveer, dan zal ik nu verder tramlijnen ingeven :)
Uch! (Neen, geen Tsjechisch, wel Indiaans!)
dinsdag 28 oktober 2008
Tripje Hongarije en Slowakije
Gisteren terug in Praag gearriveerd na het weekendje Budapest. De thuiskomst was echter anders dan verwacht..
Na onze huurwagen terug afgeleverd te hebben in de luchthaven, dienden we per bus naar het dichtstbijzijnde metrostation (Dejvicka) te rijden. Tijdens deze rit konden we onze ogen niet geloven. Heelder troepen ‘Policie’ in gevechtsuitrusting, afgezette kruispunten en zwaailichten en sirenes trokken onze aandacht. Even verder bleek ook het Tsjechische leger opgetrommeld. Tot hand en tand gewapende soldaten, pantservoertuigen en ander ontuig bezetten de stad. Langzaam maar zeker bolde onze bus aan 20km/u verder.
Niet wetend wat er gebeurde bleef het muisstil op de bus. Iedereen keek naar buiten. Hier en daar stond zelfs een mobiel raket-lanceer voertuig midden in de straat. Aan druk walkie-talkieënde agenten en heen en weer lopende soldaten ook geen gebrek. Praag leek wel een bezette stad in verhoogde staat van paraatheid. Zouden ze politiek stout geweest zijn en Rusland op de tenen getrapt hebben? Of tracht de Tsjechische oppositie een coup te plegen op huidig president Vaclav Klaus?
Volgens sommige (onbevestigde) bronnen was er echter iets anders aan de hand. Het Tsjechische leger maakte zich op voor het defilé van de nationale feestdag van de dag nadien.. Hoe kan ik dat nu rieken :)
Eind goed al goed dus, tijd om even terug te kijken op het tripje naar Budapest.
Het begin was allerminst optimaal te noemen.. Rond 13u per metro en bus vertrokken naar de luchthaven om de huurwagen op te halen. Daar tegen 14u aangekomen en met sleutel en documentenmap in de hand ons vervoermiddel aangetroffen.. Een rode Chevrolet Spark 0,8 liter. Probeer daar maar eens met 5 in te kruipen. De aanwezige dames hadden het slim gezien, Bérénice aan het stuur, Valerie ernaast als co-piloot. Wij dus met ons 3 (Arnaud, Thomas en ik) op de achterbank.. krap was het wel, maar als je de huurprijs mee in rekening neemt hadden we niet veel te klagen (112 euro voor 4 dagen). Let ook even op het vermogen van de motor: lang leve de camionstrook in de bergop!
Rond 14u45 sardiensgewijs koers gezet naar Budapest. Als je er even Google Earth bijneemt zal je zien dat de route Praag(CZ)-Brno(CZ)-Bratislava(SK)-Gyor(HU)-Budapest(HU) de kortste is. Of het ook, zoals te vermoeden valt, de snelste was zullen we natuurlijk nooit weten, maar wat wel zeker is, is dat ‘snelste’ en ‘snel’ geen synoniemen zijn..
Geplande reistijd: 4u30, effectieve reistijd: 7u30. Boosdoener was grotendeels een file in de eerste minuten van de rit, meer bepaald op de auto’snel’weg van Praag naar Brno. Het was pas na enkele uren stapvoets bollen dat we de eer hadden te mogen vaststellen dat planché rijden met een Chevrolet Spark 0,8 liter (ne rode), gevuld met 5 personen en op vlakke weg, leidt tot een gestage 135km/u. Wegens tijdsgebrek de site-seeing van de passerende steden dan maar uitgesteld tot de terugweg.. Achteraf realiseerden we ons dat dit weekend het rode weekend is in Praag. Met de nationale feestdag dinsdag en het resulterende verlengd weekend profiteerden menig Praagenaars om een weekendje op vakantie te gaan, met menig files tot gevolg..
Rond 22u30 aangekomen in Pest. Buda lag aan de andere kant van de Donau. Deze ‘thuiskomst’ was ietwat plezanter dan die beschreven aan het begin van deze post. Het was een gezellig appartementje, recht in het centrum van Budapest, voorzien van 2 ruime kamers, een ingerichte keuken, een badkamer en soort doorloopruimte met een bureautje. Het lag op de derde verdieping en het gebouw had een binnenkoertje met bakonnetjes op elke verdieping. (
Het vreemde was dat het leek alsof er iemand in dit appartement woonde. Zo troffen we ondermeer volgende zaken aan: kaas en hesp in de frigo, ontbijtgranen, thee en koffie, lege bierflesjes naast de vuilbak, shampoo in de badkamer en een vaste pc met flatscreen in het ‘bureautje’.
Onze eerste avond in Budapest gevuld met het uittesten van het Hongaarse nachtleven. Niet bijster spannend, zo bleek. Meer dan enkele cafés of kleine bierkelder-achtige kroegen zijn we die avond niet tegengekomen. Het positieve was dat we de volgende ochtend dan ook op tijd uit ons bed konden, doch, het ontbijt (dat tot 10u was) hebben we net niet gehaald. Even verder in de straat bleek er echter een gezellig ‘koffiehuisje’ te zijn waar we dan ontbeten hebben.
Het eerste deel van de dag de toerist uitgehangen door wat in de stad rond te wandelen en te kijken naar de parkjes, gebouwen en marktjes. In de late namiddag hebben we even geprofiteerd van de goedkope H&M van Budapest. Zo ben ik dan ook een vest, een hemd, 2 pulls en 2 boxershorts rijker. Samen met de pull van Arnaud en de hoed van Thomas bedroeg onze aankoop 52620 Forint, of omgerekend, een 180 euro. Tijdens de tweede avond heeft Edouard (die per trein een dag later kwam) ons vervoegd en zou hij ons enkele plaatsen tonen om uit te gaan. Hij heeft vroeger enkele jaren in Budapest gewoond, dus hij zou ons wel iets kunnen tonen dachten we. Hij bracht ons echter naar een ietwat groot uitgevallen café waar een handvol mensen aan de kant wat stonden dansen. Een pintje later stonden we weer buiten, op zoek naar een echte keet. Doch ook die avond niets deftig gevonden dat nog open was na 02u30. Best wel vreemd voor een grootstad op een zaterdagavond.
Zondag, na een extra uur slaap, terug de toeristenkleren aan. Dit keer voor het Ludwig Muzeum, waar onder andere een verdieping voorzien was voor de werken van de toch wel bekende Keith Haring. Een andere verdieping, met Alice Denes, konden we minder smaken. Ze was een beetje ziek in haar hoofd, denken we. Door de uurverandering was het de namiddag al rond 16u30 donker, dus de avond begon vroeg. Tijd om iets te gaan drinken.
We hadden een café/restaurant gevonden, waar de een, in afwachting van het avondeten elders, champagne bestelde, de ander goulash soep, toast beefsteak of een pint. Van de tijd ook gebruik gemaakt om te discussiëren wat we die avond zouden eten. Het winnende idee was sushi, we hadden immers de dag ervoor ergens een sushi restaurant gezien. Per auto de stad wat doorkruist op zoek naar dit restaurant, en op de plaats waar we dachten dat het was, stond een ander sushi restaurant.. de prijs was echter iets te hoog, dus zochten we verder naar het eerste sushi restaurant. Na dit gevonden te hebben bleek ook hier de prijs niet echt mee te vallen.. ander plan bedenken dus.
De toeristische gids van Arnaud beval ons ‘Vista’ aan, dus wij op weg naar de regio waar het zou zijn (een exact adres stond er niet bij). Echter de naam ‘Vista’ prijkte boven een reisbureau.. al stond er op de ruit geschreven dat het restaurant Vista even verder was, oef :). Een mooie vondst zo bleek, want het eten was lekker en de inkleding was gezellig. Er speelde ook heel de tijd een kerel op een piano wat de sfeer nog meer ten goede kwam. Nog niet helemaal gewend aan de Hongaarse wet en gewoontes vroeg Valerie na het eten aan de serveerster of ze haar glas wijn mee naar buiten mocht nemen terwijl ze een sigaret rookte. Dit was geen probleem, maar bij het buitengaan zei een andere ober dat het restaurant een ‘mini lounge’ had waar ze mocht roken. We zijn dan ook met z’n allen in de zetel gaan zitten om de fles wijn (en nadien ook de tweede) leeg te drinken. Best gezellig dus. Er was bovendien ook een speelhoek voor kinderen, enkele kastjes om je gsm op te laden, en 2 pc’s die vrij gebruikt mochten worden.
Een restaurant dat je in België niet zo gauw vindt, of toch niet aan die prijs (2600 Forint of 11 Euro pp). Nadien wederom het nachtleven uitgetest, doch opnieuw zonder schitterend resultaat.
Maandag, de dag van de terugrit. Rond 11u vertrokken uit Budapest, richting Bratislava, de hoofdstad van Slowakije. Daar in de vroege namiddag aangekomen en van de gelegenheid gebruik gemaakt om wat rond te kijken in de stad. Bratislava is kleiner dan Praag, maar qua straatjes en pleintjes lijken ze wat op elkaar. Ook de taal verschilt uiteraard niet zo veel. Hier meteen ook een hapje gegeten en dan koers gezet naar de volgende tussenstop, Brno, een andere grote stad in Tsjechië. Aangezien het al min of meer donker was wanneer we hier aankwamen zijn we er niet lang gebleven. Het was bovendien ook niet zo’n spectaculaire stad.
Na het half uur Brno de eindsprint ingezet richting Praag. De autosnelweg met de file van het doorgaan bleek in deze richting minder spectaculair, al bij al een 10 minuten stilgestaan in totaal. Eerst Arnaud en Thomas afgezet aan hun kot/bunker, welke min of meer op de weg lag, en dan nog een half uurtje doorgereden naar de luchthaven. Onze avonturen van de luchthaven en later kent u ondertussen al :).
Tegen 22u00 ons appartement in Praag goed en wel bereikt. Na een kleine maaltijd nog even een bezoekje gebracht aan de Roxy, de club die ‘s maandags gratis is (de West-Vlamingen waren er ook). Tegen 02u30 toch maar doorgegaan want het weekend had me ietwat vermoeid. Bovendien was de muziek niet super, en het gezelschap evenmin.. Grapje, het was wel tof om weer eens gewoon Nederlands/Engels te praten in plaats van gebroken Frans.
Dinsdag, vandaag, de nationale feestdag van Tsjechië. Een dagje vrijaf voor elke Tsjech zou je denken, maar dat was buiten de werkmannen gerekend die de ramen van ons gebouw aan het vervangen zijn. Om 9u00 begonnen ze met boren en kappen, plezant.. Donderdag is mijn kamer aan de beurt. De huidige ramen zullen vervangen worden door ramen met dubbel glas. Een hoop fijn stof tot gevolg. Doet me een beetje denken aan mijn kot in Leuven.. hiphoi. Vandaag wat uitgerust en ook wat Tsjechisch geleerd. Morgen hebben we een test, ben benieuwd. Donderdag hebben we nog een test, eentje van lineaire algebra (in de ruime zin), maar die zie ik precies minder zitten.
Tot zover het weekend dus, morgen terug tijd voor een lesweek van 2 dagen. Wat is het leven toch hard he? :)
Tot slot nog enkele weetjes; Wist je dat..
.. ze zowel in Tsjechië als in Hongarije en Slowakije een andere munteenheid hebben? Best wel lastig als je maar enkele uren in Slowakije bent maar toch iets wil eten in een plaatselijk ding waar ze geen bankcontact hebben. Arnaud loste dit op door met een briefje van 5 euro en 500 Hongaarse forint (2 euro) naar een wisselkantoor te stappen om het te laten wisselen in Slowaakse kroon. De rest vond het eenvoudiger om gewoon geld af te halen.
.. de benzinestationuitbaters in Slowakije best wel onvriendelijk en dom zijn? Betalen met bankcontact wist ie niet precies hoe hij dat moest doen, en een Belgische visa kaart was al even bijzonder voor hem. Na enkele minuten kwam er dan toch een bonnetje uit het machine dat ik moest tekenen, maar als ik het wilde opnemen van de toonbank om het eerst na te kijken wist hij niet wat hem overkwam.. blijkbaar doen ze dat hier nooit? Bovendien weigerde hij Engels te spreken. ‘Slowaak’ zei hij telkens, ‘Wir sprechen Slowaak’, ‘Sprechen sie Deutsch?’, ‘SLOWAAK!’.. :)
.. je Budapest in 2 dagen helemaal kan bezoeken? Pest bovendien stukken beter is dan Buda.
.. een fles Johnnie Walker van 70cl er slechts 10 euro kost in de plaatselijke nachtwinkel?
.. het parkeren langs de weg er in het weekend gratis is?
.. het best vervelend is als je geparkeerd staat in een ondergrondse garage in Slowakije, en bij terugkomst mag vaststellen dat de betaalautomaat enkel Slowaakse kroon accepteert en geen kredietkaarten? We dit opgelost hebben door naar de parkeergaragemeneer te gaan en daar 400 kroon cash te betalen en de overige 200 kroon met visa. We ons pas achteraf gerealiseerd hebben dat de 600 SK kroon dat we betaald hebben, voor 1u50 te parkeren, overeenkomt met 20 euro?!?
Maar nu moet ik stoppen, want mn buik heeft honger.
Byt nebo nebyt, to je otaska! (W. Shakespeare)
Na shle!
Na onze huurwagen terug afgeleverd te hebben in de luchthaven, dienden we per bus naar het dichtstbijzijnde metrostation (Dejvicka) te rijden. Tijdens deze rit konden we onze ogen niet geloven. Heelder troepen ‘Policie’ in gevechtsuitrusting, afgezette kruispunten en zwaailichten en sirenes trokken onze aandacht. Even verder bleek ook het Tsjechische leger opgetrommeld. Tot hand en tand gewapende soldaten, pantservoertuigen en ander ontuig bezetten de stad. Langzaam maar zeker bolde onze bus aan 20km/u verder.
Niet wetend wat er gebeurde bleef het muisstil op de bus. Iedereen keek naar buiten. Hier en daar stond zelfs een mobiel raket-lanceer voertuig midden in de straat. Aan druk walkie-talkieënde agenten en heen en weer lopende soldaten ook geen gebrek. Praag leek wel een bezette stad in verhoogde staat van paraatheid. Zouden ze politiek stout geweest zijn en Rusland op de tenen getrapt hebben? Of tracht de Tsjechische oppositie een coup te plegen op huidig president Vaclav Klaus?
Volgens sommige (onbevestigde) bronnen was er echter iets anders aan de hand. Het Tsjechische leger maakte zich op voor het defilé van de nationale feestdag van de dag nadien.. Hoe kan ik dat nu rieken :)
Eind goed al goed dus, tijd om even terug te kijken op het tripje naar Budapest.
Het begin was allerminst optimaal te noemen.. Rond 13u per metro en bus vertrokken naar de luchthaven om de huurwagen op te halen. Daar tegen 14u aangekomen en met sleutel en documentenmap in de hand ons vervoermiddel aangetroffen.. Een rode Chevrolet Spark 0,8 liter. Probeer daar maar eens met 5 in te kruipen. De aanwezige dames hadden het slim gezien, Bérénice aan het stuur, Valerie ernaast als co-piloot. Wij dus met ons 3 (Arnaud, Thomas en ik) op de achterbank.. krap was het wel, maar als je de huurprijs mee in rekening neemt hadden we niet veel te klagen (112 euro voor 4 dagen). Let ook even op het vermogen van de motor: lang leve de camionstrook in de bergop!
Rond 14u45 sardiensgewijs koers gezet naar Budapest. Als je er even Google Earth bijneemt zal je zien dat de route Praag(CZ)-Brno(CZ)-Bratislava(SK)-Gyor(HU)-Budapest(HU) de kortste is. Of het ook, zoals te vermoeden valt, de snelste was zullen we natuurlijk nooit weten, maar wat wel zeker is, is dat ‘snelste’ en ‘snel’ geen synoniemen zijn..
Geplande reistijd: 4u30, effectieve reistijd: 7u30. Boosdoener was grotendeels een file in de eerste minuten van de rit, meer bepaald op de auto’snel’weg van Praag naar Brno. Het was pas na enkele uren stapvoets bollen dat we de eer hadden te mogen vaststellen dat planché rijden met een Chevrolet Spark 0,8 liter (ne rode), gevuld met 5 personen en op vlakke weg, leidt tot een gestage 135km/u. Wegens tijdsgebrek de site-seeing van de passerende steden dan maar uitgesteld tot de terugweg.. Achteraf realiseerden we ons dat dit weekend het rode weekend is in Praag. Met de nationale feestdag dinsdag en het resulterende verlengd weekend profiteerden menig Praagenaars om een weekendje op vakantie te gaan, met menig files tot gevolg..
Rond 22u30 aangekomen in Pest. Buda lag aan de andere kant van de Donau. Deze ‘thuiskomst’ was ietwat plezanter dan die beschreven aan het begin van deze post. Het was een gezellig appartementje, recht in het centrum van Budapest, voorzien van 2 ruime kamers, een ingerichte keuken, een badkamer en soort doorloopruimte met een bureautje. Het lag op de derde verdieping en het gebouw had een binnenkoertje met bakonnetjes op elke verdieping. (
Het vreemde was dat het leek alsof er iemand in dit appartement woonde. Zo troffen we ondermeer volgende zaken aan: kaas en hesp in de frigo, ontbijtgranen, thee en koffie, lege bierflesjes naast de vuilbak, shampoo in de badkamer en een vaste pc met flatscreen in het ‘bureautje’.
Onze eerste avond in Budapest gevuld met het uittesten van het Hongaarse nachtleven. Niet bijster spannend, zo bleek. Meer dan enkele cafés of kleine bierkelder-achtige kroegen zijn we die avond niet tegengekomen. Het positieve was dat we de volgende ochtend dan ook op tijd uit ons bed konden, doch, het ontbijt (dat tot 10u was) hebben we net niet gehaald. Even verder in de straat bleek er echter een gezellig ‘koffiehuisje’ te zijn waar we dan ontbeten hebben.
Het eerste deel van de dag de toerist uitgehangen door wat in de stad rond te wandelen en te kijken naar de parkjes, gebouwen en marktjes. In de late namiddag hebben we even geprofiteerd van de goedkope H&M van Budapest. Zo ben ik dan ook een vest, een hemd, 2 pulls en 2 boxershorts rijker. Samen met de pull van Arnaud en de hoed van Thomas bedroeg onze aankoop 52620 Forint, of omgerekend, een 180 euro. Tijdens de tweede avond heeft Edouard (die per trein een dag later kwam) ons vervoegd en zou hij ons enkele plaatsen tonen om uit te gaan. Hij heeft vroeger enkele jaren in Budapest gewoond, dus hij zou ons wel iets kunnen tonen dachten we. Hij bracht ons echter naar een ietwat groot uitgevallen café waar een handvol mensen aan de kant wat stonden dansen. Een pintje later stonden we weer buiten, op zoek naar een echte keet. Doch ook die avond niets deftig gevonden dat nog open was na 02u30. Best wel vreemd voor een grootstad op een zaterdagavond.
Zondag, na een extra uur slaap, terug de toeristenkleren aan. Dit keer voor het Ludwig Muzeum, waar onder andere een verdieping voorzien was voor de werken van de toch wel bekende Keith Haring. Een andere verdieping, met Alice Denes, konden we minder smaken. Ze was een beetje ziek in haar hoofd, denken we. Door de uurverandering was het de namiddag al rond 16u30 donker, dus de avond begon vroeg. Tijd om iets te gaan drinken.
We hadden een café/restaurant gevonden, waar de een, in afwachting van het avondeten elders, champagne bestelde, de ander goulash soep, toast beefsteak of een pint. Van de tijd ook gebruik gemaakt om te discussiëren wat we die avond zouden eten. Het winnende idee was sushi, we hadden immers de dag ervoor ergens een sushi restaurant gezien. Per auto de stad wat doorkruist op zoek naar dit restaurant, en op de plaats waar we dachten dat het was, stond een ander sushi restaurant.. de prijs was echter iets te hoog, dus zochten we verder naar het eerste sushi restaurant. Na dit gevonden te hebben bleek ook hier de prijs niet echt mee te vallen.. ander plan bedenken dus.
De toeristische gids van Arnaud beval ons ‘Vista’ aan, dus wij op weg naar de regio waar het zou zijn (een exact adres stond er niet bij). Echter de naam ‘Vista’ prijkte boven een reisbureau.. al stond er op de ruit geschreven dat het restaurant Vista even verder was, oef :). Een mooie vondst zo bleek, want het eten was lekker en de inkleding was gezellig. Er speelde ook heel de tijd een kerel op een piano wat de sfeer nog meer ten goede kwam. Nog niet helemaal gewend aan de Hongaarse wet en gewoontes vroeg Valerie na het eten aan de serveerster of ze haar glas wijn mee naar buiten mocht nemen terwijl ze een sigaret rookte. Dit was geen probleem, maar bij het buitengaan zei een andere ober dat het restaurant een ‘mini lounge’ had waar ze mocht roken. We zijn dan ook met z’n allen in de zetel gaan zitten om de fles wijn (en nadien ook de tweede) leeg te drinken. Best gezellig dus. Er was bovendien ook een speelhoek voor kinderen, enkele kastjes om je gsm op te laden, en 2 pc’s die vrij gebruikt mochten worden.
Een restaurant dat je in België niet zo gauw vindt, of toch niet aan die prijs (2600 Forint of 11 Euro pp). Nadien wederom het nachtleven uitgetest, doch opnieuw zonder schitterend resultaat.
Maandag, de dag van de terugrit. Rond 11u vertrokken uit Budapest, richting Bratislava, de hoofdstad van Slowakije. Daar in de vroege namiddag aangekomen en van de gelegenheid gebruik gemaakt om wat rond te kijken in de stad. Bratislava is kleiner dan Praag, maar qua straatjes en pleintjes lijken ze wat op elkaar. Ook de taal verschilt uiteraard niet zo veel. Hier meteen ook een hapje gegeten en dan koers gezet naar de volgende tussenstop, Brno, een andere grote stad in Tsjechië. Aangezien het al min of meer donker was wanneer we hier aankwamen zijn we er niet lang gebleven. Het was bovendien ook niet zo’n spectaculaire stad.
Na het half uur Brno de eindsprint ingezet richting Praag. De autosnelweg met de file van het doorgaan bleek in deze richting minder spectaculair, al bij al een 10 minuten stilgestaan in totaal. Eerst Arnaud en Thomas afgezet aan hun kot/bunker, welke min of meer op de weg lag, en dan nog een half uurtje doorgereden naar de luchthaven. Onze avonturen van de luchthaven en later kent u ondertussen al :).
Tegen 22u00 ons appartement in Praag goed en wel bereikt. Na een kleine maaltijd nog even een bezoekje gebracht aan de Roxy, de club die ‘s maandags gratis is (de West-Vlamingen waren er ook). Tegen 02u30 toch maar doorgegaan want het weekend had me ietwat vermoeid. Bovendien was de muziek niet super, en het gezelschap evenmin.. Grapje, het was wel tof om weer eens gewoon Nederlands/Engels te praten in plaats van gebroken Frans.
Dinsdag, vandaag, de nationale feestdag van Tsjechië. Een dagje vrijaf voor elke Tsjech zou je denken, maar dat was buiten de werkmannen gerekend die de ramen van ons gebouw aan het vervangen zijn. Om 9u00 begonnen ze met boren en kappen, plezant.. Donderdag is mijn kamer aan de beurt. De huidige ramen zullen vervangen worden door ramen met dubbel glas. Een hoop fijn stof tot gevolg. Doet me een beetje denken aan mijn kot in Leuven.. hiphoi. Vandaag wat uitgerust en ook wat Tsjechisch geleerd. Morgen hebben we een test, ben benieuwd. Donderdag hebben we nog een test, eentje van lineaire algebra (in de ruime zin), maar die zie ik precies minder zitten.
Tot zover het weekend dus, morgen terug tijd voor een lesweek van 2 dagen. Wat is het leven toch hard he? :)
Tot slot nog enkele weetjes; Wist je dat..
.. ze zowel in Tsjechië als in Hongarije en Slowakije een andere munteenheid hebben? Best wel lastig als je maar enkele uren in Slowakije bent maar toch iets wil eten in een plaatselijk ding waar ze geen bankcontact hebben. Arnaud loste dit op door met een briefje van 5 euro en 500 Hongaarse forint (2 euro) naar een wisselkantoor te stappen om het te laten wisselen in Slowaakse kroon. De rest vond het eenvoudiger om gewoon geld af te halen.
.. de benzinestationuitbaters in Slowakije best wel onvriendelijk en dom zijn? Betalen met bankcontact wist ie niet precies hoe hij dat moest doen, en een Belgische visa kaart was al even bijzonder voor hem. Na enkele minuten kwam er dan toch een bonnetje uit het machine dat ik moest tekenen, maar als ik het wilde opnemen van de toonbank om het eerst na te kijken wist hij niet wat hem overkwam.. blijkbaar doen ze dat hier nooit? Bovendien weigerde hij Engels te spreken. ‘Slowaak’ zei hij telkens, ‘Wir sprechen Slowaak’, ‘Sprechen sie Deutsch?’, ‘SLOWAAK!’.. :)
.. je Budapest in 2 dagen helemaal kan bezoeken? Pest bovendien stukken beter is dan Buda.
.. een fles Johnnie Walker van 70cl er slechts 10 euro kost in de plaatselijke nachtwinkel?
.. het parkeren langs de weg er in het weekend gratis is?
.. het best vervelend is als je geparkeerd staat in een ondergrondse garage in Slowakije, en bij terugkomst mag vaststellen dat de betaalautomaat enkel Slowaakse kroon accepteert en geen kredietkaarten? We dit opgelost hebben door naar de parkeergaragemeneer te gaan en daar 400 kroon cash te betalen en de overige 200 kroon met visa. We ons pas achteraf gerealiseerd hebben dat de 600 SK kroon dat we betaald hebben, voor 1u50 te parkeren, overeenkomt met 20 euro?!?
Maar nu moet ik stoppen, want mn buik heeft honger.
Byt nebo nebyt, to je otaska! (W. Shakespeare)
Na shle!
donderdag 23 oktober 2008
Sparta, Sparta, Sparta Praha !
Dobry den!
Mijn vorige post, geschreven op zondag, is nog maar 4 dagen oud, of we kunnen alweer zeggen dat het weekend is! En wat voor een! Maandag is het hier Dean's Day, een dagje vrijaf van de decaan, en dinsdag is het Nationale feestdag van Tsjechië. In tegenstelling tot het feit dat ik een decaan associeer met een faculteit en niet met een hele studentenstad heeft elke student hier in Praag blijkbaar vrijaf. Dit leidde ertoe dat we (4 walen (valerie, berenice, arnaud, thomas) en ik) het idee hadden om een weekendtripje te doen. Het eerste idee was Berlijn, maar uiteindelijk heeft Budapest het gehaald. Beide op een steenworp hier vandaan, maar in Budapest zou er dit weekend een erasmusevenement zijn..
Vier types vervoer werden bestudeerd. Het vliegtuig werd al vrij onmiddellijk uitgesloten wegens zijn budgetonvriendelijkheid en op de bus tussen Praag en Budapest waren er pas na het weekend weer plaatsen vrij. Het huren van een auto of een treinticket bleven toen nog over, beide ongeveer gelijk ik prijs. Uiteindelijk heeft de auto het gehaald, het is 4 uur rijden met de auto, en de trein zou er 7 uur over doen.. Het is wel een Opel Corsa 3-deurs, dus of het een confortabele rit wordt of niet moet ik nog afwachten..
Morgenmiddag (vrijdag) om 14u vertrekken we, om maandagavond laat terug te keren. Dinsdag hebben we dan een dagje om 'uit te rusten' :) (al moet ik misschien ook even mijn cursussen bekijken die dag aangezien ik die week 2 testen heb..). Ook de overnachting is reeds geregeld, en wel in een gezellig apartementje dat Valerie op internet gevonden heeft voor de schappelijke prijs van 15€pp, inclusief ontbijt!
Maar goed, dat is voor de komende dagen, laat ons eerste even kort terugkijken op de voorbije dagen.
Het hoogtepunt van de week was ongetwijfeld dinsdagavond, of toch het eerste deel ervan. Uiteraard heb ik het over de ijshockeymatch tussen Sparta Praag en Slavia Praag, een stadsderby in een der populairste sporten in Tsjechië. Slavia was al enige tijd op rij ongeslagen in competitie, dus een gelijkaardige uitkomst werd ook deze keer verwacht. De verbazing was echter groot toen bleek dat Sparta de wedstrijd domineerde, en langzamerhand van een 0-0 naar een 2-0 en uiteindelijk 5-0 klom. De match duurde ongeveer 2u, zijnde 3x 20 minuten speeltijd (de tijd wordt stopgezet wanneer het spel stil ligt) en 2 pauzes van 15 minuten. Tijdens de pauzes kan het publiek genieten van enkele acts waaronder een ijshockeywedstrijdje onder 8-jarigen, of een levensgrote puk-bowling met iemand uit het publiek op zijn buik op de puk. Ook de cheerleaders ontbraken hier niet, al was er soms wel een probleem met hun synchronisatie, maar ja, dat is maar een bijzaak zeker ;)
Na de match was het dan tijd voor de Belgische Nation2Nation (in RadostFX), een fuif waarop telkens een land voorgesteld wordt. Dinsdagavond was het aan België (meer bepaald, de belgen van een andere unif van Praag), dus wij dachten gratis binnen te mogen. Niets was minder waar, de volle pot moesten we betalen, we kregen zelfs geen studentenkorting! Afzetters aan de deur dus ... en binnen ook. Hoe kan je anders verklaren waarom ik 125Kc moet betalen voor 3 pintjes, terwijl 1 pintje me 35Kc zou kosten? Bovendien waren het slechts 33'ers.. :( De presentatie die de belgen er brachten trok ook al op niet veel. Uiteindelijk is de sfeer er dan toch wat ingekomen, doch, de vorige edities van N2N in de Kamikaze waren beter.
Gisteren zijn we dan nog even gaan pokeren bij Edouard. Deze editie was iets luceratiever voor mij, wat niet van de dames kan gezegd worden :)
De vrije namiddag van vandaag, annex avond, werd besteed aan een taak voor PVVR die zondag af moet zijn. Liever nu dan in Budapest dacht ik, dus heb ik net een sprintje getrokken om ze af te krijgen. Het feit dat afbeeldingen driedimensionele matrices met kleurwaarden zijn, en dat het manipuleren van bepaalde waarden hierin ongeziene effecten op deze afbeelding kunnen teweegbrengen zijn echter nog dingen die voorlopig mijn gedachten de verdiende rust ontnemen.
Ondertussen heb ik me bij de faculteit ook geregistreerd voor het Individual Project ter vervanging van DSS. Ik had belooft hier iets meer over te vertellen, maar nu is het 'vakantie' dus geen gezever over school, het zal voor een andere keer zijn..
Sluit dit venster nu allen in vrede!
W.
Mijn vorige post, geschreven op zondag, is nog maar 4 dagen oud, of we kunnen alweer zeggen dat het weekend is! En wat voor een! Maandag is het hier Dean's Day, een dagje vrijaf van de decaan, en dinsdag is het Nationale feestdag van Tsjechië. In tegenstelling tot het feit dat ik een decaan associeer met een faculteit en niet met een hele studentenstad heeft elke student hier in Praag blijkbaar vrijaf. Dit leidde ertoe dat we (4 walen (valerie, berenice, arnaud, thomas) en ik) het idee hadden om een weekendtripje te doen. Het eerste idee was Berlijn, maar uiteindelijk heeft Budapest het gehaald. Beide op een steenworp hier vandaan, maar in Budapest zou er dit weekend een erasmusevenement zijn..
Vier types vervoer werden bestudeerd. Het vliegtuig werd al vrij onmiddellijk uitgesloten wegens zijn budgetonvriendelijkheid en op de bus tussen Praag en Budapest waren er pas na het weekend weer plaatsen vrij. Het huren van een auto of een treinticket bleven toen nog over, beide ongeveer gelijk ik prijs. Uiteindelijk heeft de auto het gehaald, het is 4 uur rijden met de auto, en de trein zou er 7 uur over doen.. Het is wel een Opel Corsa 3-deurs, dus of het een confortabele rit wordt of niet moet ik nog afwachten..
Morgenmiddag (vrijdag) om 14u vertrekken we, om maandagavond laat terug te keren. Dinsdag hebben we dan een dagje om 'uit te rusten' :) (al moet ik misschien ook even mijn cursussen bekijken die dag aangezien ik die week 2 testen heb..). Ook de overnachting is reeds geregeld, en wel in een gezellig apartementje dat Valerie op internet gevonden heeft voor de schappelijke prijs van 15€pp, inclusief ontbijt!
Maar goed, dat is voor de komende dagen, laat ons eerste even kort terugkijken op de voorbije dagen.
Het hoogtepunt van de week was ongetwijfeld dinsdagavond, of toch het eerste deel ervan. Uiteraard heb ik het over de ijshockeymatch tussen Sparta Praag en Slavia Praag, een stadsderby in een der populairste sporten in Tsjechië. Slavia was al enige tijd op rij ongeslagen in competitie, dus een gelijkaardige uitkomst werd ook deze keer verwacht. De verbazing was echter groot toen bleek dat Sparta de wedstrijd domineerde, en langzamerhand van een 0-0 naar een 2-0 en uiteindelijk 5-0 klom. De match duurde ongeveer 2u, zijnde 3x 20 minuten speeltijd (de tijd wordt stopgezet wanneer het spel stil ligt) en 2 pauzes van 15 minuten. Tijdens de pauzes kan het publiek genieten van enkele acts waaronder een ijshockeywedstrijdje onder 8-jarigen, of een levensgrote puk-bowling met iemand uit het publiek op zijn buik op de puk. Ook de cheerleaders ontbraken hier niet, al was er soms wel een probleem met hun synchronisatie, maar ja, dat is maar een bijzaak zeker ;)
Na de match was het dan tijd voor de Belgische Nation2Nation (in RadostFX), een fuif waarop telkens een land voorgesteld wordt. Dinsdagavond was het aan België (meer bepaald, de belgen van een andere unif van Praag), dus wij dachten gratis binnen te mogen. Niets was minder waar, de volle pot moesten we betalen, we kregen zelfs geen studentenkorting! Afzetters aan de deur dus ... en binnen ook. Hoe kan je anders verklaren waarom ik 125Kc moet betalen voor 3 pintjes, terwijl 1 pintje me 35Kc zou kosten? Bovendien waren het slechts 33'ers.. :( De presentatie die de belgen er brachten trok ook al op niet veel. Uiteindelijk is de sfeer er dan toch wat ingekomen, doch, de vorige edities van N2N in de Kamikaze waren beter.
Gisteren zijn we dan nog even gaan pokeren bij Edouard. Deze editie was iets luceratiever voor mij, wat niet van de dames kan gezegd worden :)
De vrije namiddag van vandaag, annex avond, werd besteed aan een taak voor PVVR die zondag af moet zijn. Liever nu dan in Budapest dacht ik, dus heb ik net een sprintje getrokken om ze af te krijgen. Het feit dat afbeeldingen driedimensionele matrices met kleurwaarden zijn, en dat het manipuleren van bepaalde waarden hierin ongeziene effecten op deze afbeelding kunnen teweegbrengen zijn echter nog dingen die voorlopig mijn gedachten de verdiende rust ontnemen.
Ondertussen heb ik me bij de faculteit ook geregistreerd voor het Individual Project ter vervanging van DSS. Ik had belooft hier iets meer over te vertellen, maar nu is het 'vakantie' dus geen gezever over school, het zal voor een andere keer zijn..
Sluit dit venster nu allen in vrede!
W.
zondag 19 oktober 2008
De vogel en de Deur
Het weekend begon op donderdagavond. Iedereen was echter een beetje tam dus veel werd er die avond niet gefeest. Zelfs op de uitnodiging voor een potje poker kwam er te weinig reactie om een tafeltje te vullen.
Vrijdag wat mails gestuurd naar Leuven voor de vervanging van DSS. Het werd zonder verdere vragen aanvaard dus ook de tweede stap van het vervangingsprocede was voltooid (Prof > Leuven > CTU). Van zodra de zon zijn bed in dook zette we (de vlamingen) koers naar onze eerste stopplaats van de avond: den Hush. Deze naam herinnert u zich ongetwijfeld nog van een eerdere post die het had over 'vazen Hoegaarden' :). Uiteraard begon ook deze editie met beker van deze soort. Na de Hoegaarden volgden nog een Mojito, Cadillac, B-52, een pint, nog een Mojito en nog een Hoegaarden. Van dan af werden het gewone pintjes. Best wel een mix van allerlei soorten smaken, eentje die ik me de volgende ochtend mocht beklagen :).
Maar goed, ondertussen waren er nog andere Praagse bekenden komen opdagen, zoals Brecht en de Walen. Ook enkele Spanjaarden doken op. Deze laatste leerden me dat, hoe weinig je ook van de taal kent, wat alcohol in je bloed volstaat om prachtig klinkende zinnen te fabriceren die voor een Spanjaard te begrijpen zijn :).
Entertained door een niet al te nuchtere Spanjaard zette we met de hele meute per nachttram koers naar het danscafé 'Vagon', dicht bij Namesti Republiky (www.vagon.cz). De 'club' (een groot woord voor wat het is) had ook een licht afgescheiden ruimte met tafels en stoelen, kwa grootte vergelijkbaar met het zaaltje van de Pavlov. Brecht en ik (Brecht is pro-senior van farma gent) denken er al een tijdje aan om eens een cantus te organiseren (want dat kennen ze hier niet) en een dergelijk zaaltje zou hiervoor kunnen dienen. Het was geen ideale plaats en er zullen wel betere alternatieven zijn, maar toch ging ik even vragen aan de baas of het mogelijk was om dat zaaltje te huren. Wijzend naar zijn klok (het was toen 05 uur) zei hij echter dat hij op dit uur geen Engels meer sprak.. Dan maar nog even genoten van de avond en rond 06 uur mijn bed in gekropen.
Zaterdag, zoals eerder aangehaald was mn hoofd niet zo tevreden met de mix van de voorbije avond. Gewoon wachten en met iets anders bezig zijn kan dan een oplossing zijn. En die gezochte afleiding kwam er ook, meer bepaald van uit het wc..
Reeds enkele dagen kwamen er vreemde geluiden uit de wc (en dan bedoel ik niet de wc zelf, maar wel de kamer waarin de wc staat..). Achter de wc zijn er immers enkele deurtjes waarachter water- en gasleidingen zitten. Het lijkt op een grote muurkast, maar als je de deurtjes opent zie je enkel stoffige buizen, spinnenwebben en ander onheil. Een perfecte broedplaats voor kakkerlakken, spinnen, ratten, .. ? Het probleem was echter dat de deurtjes niet tot helemaal op de grond kwamen, maar onderaan een boord lieten van een goede 10cm. Val en bibi hebben zich naar eigen zeggen al meermaals ongemakkelijk gevoeld wanneer ze tijdens hun wc bezoek vreemde geluiden hoorden vanuit de 'kast' achter hun, die, zoals ook zij weten, niet helemaal dicht is. Een paar dagen geleden heb ik dan ook wat platte stenen, die ik in datzelfde kot vond, voor de boord gezet, zodat 'het beest' niet door kon.
Terug naar zaterdag dan. Het vreemde geluid was nu zo luid dat je het overal in de flat kon horen. Het geluid leek op iets dat met zijn poten tegen de muur naar boven probeerde te klimmen. Voorbereid op mijn dood opende ik voorzichtig 'de kast' om te kijken welk beest ons wilde vergezellen, doch, niets te zien. Er bewoog nergens iets, maar toch bleek het geluid van 'ginder ergens' te komen.. vreemd. Naast de water- en gasbuizen waren er ook twee grote vierkante buizen die, denk ik, voor de verluchting dienen. Een ervan was blijkbaar ooit eens gerepareerd door een wikkeling met een soort lint. Dit even terug wegknippen bood me wat meer zicht in de buis, doch, ik stootte op een tweede metalen plaat. Positief punt echter: ik kon nu niet alleen het geluid horen, maar ook voelen (trillingen) door die metalen plaat binnen in de buis..
Bon, er zat dus 'een beest' in de luchtschacht van onze appartementsblok. Was het een kleine hond? Een kat? Een grote rat? Een vogel?.. Het zat terhoogte van onze flat, maakte veel lawaai en het wou er uit. Wat doe je dan? Op het beschreven moment was ik alleen in de flat, want val en bibi hadden beide hun vriend op bezoek en zaten dus samen int stad. Dan maar even naar valerie gebeld om een telefoonnummer te vragen van de huisbaas of iets wat daar voor kan doorgaan. De 'huisbaas' was dit weekend echter niet in Praag, dus die kon niet veel doen.
Dan maar de straat op en binnengestapt in het eerste beste café in onze straat. Daar een sympathieke kerel gevonden die ietwat Engelse woorden kende. Even de situatie aan uitgelegd en uiteindelijk mee naar onze flat genomen om hem zelf te laten kijken en luisteren. Die heeft dan de 'mestska policie' gebeld (de flikken vant stad), welke een 10-tal minuten later in duo arriveerden, gewapend met handboeien, pepperspray, walkie, pistool en matrak. Zij hebben de zaak dan een kwartier lang 'onderzocht' en tot het besluit gekomen dat het een vogel is die er langs het dak ingesukkelt is. Zolang het geen hond was, was het geen zaak voor hen, en moest ik maar wachten totdat maandag de huisbaas terug was om de tegen dan dode vogel (?) weer op te vissen.
De kater was tegen dan al flink wat geminderd! Niettegenstaande dit laatste die avond toch niet verder geraakt dan het kot van Thomas, waar we, vergezeld van een flesje Becherovka, naar Hot Shots (comedy film) gekeken hebben op SkyTv.
De titel van vandaag is 'de Vogel en de Deur'. Het verhaal van de Vogel hebt u al gehad, dat van de Deur zal ik nu vertellen.
Vooreerst gaan we weer enkele dagen terug, of zelfs enkele weken. Het slot van de deur van valerie haar kamer was een beetje kapot waardoor ze haar deur niet kon dicht doen. Na enig onderzoek van mijnentwege bleek dat het veertje, dat het stuk metaal naar buiten duwt dat de deur in het slot houdt, scheef zat. Het andere stuk metaal, dat dient om de deur met de sleutel vast te doen was al helemaal kapot en lag er los in. Laat ik het hele slot dan vervangen door het slot van onze bergruimte dacht ik dan, maar het was al zo hard toegetakeld en vervrongen geweest in het verleden dat ik het niet uit de deur kreeg zonder de deur zelf kapot te doen. Dan maar wat geprutst met het losliggende stuk metaal in het slot. Als bij wonder hierbij iets 'goeds' gedaan, waardoor het veertje weer zijn werk deed en het metaal naar buiten duwde. Het voordien losliggende stukje metaal (dat om de deur slotvast te doen) moest wel in zijn huidige scheve positie blijven steken. Zo, dat was gemaakt, of toch voor enkele weken.
Terug naar vandaag dan, wanneer valerie me plots zei 'willem, je peux plus ouvrir ma porte..'. Bleek dat dat stuk metaal los gekomen was en, als bij toeval, de deur slotvast had gezet.. En nu? Er was geen sleutel van, en, bovendien, ook al zouden we een sleutel hebben, het interne systeem van dat slot was al zo naar de zak dat een sleutel geen verschil meer kon maken. valerie aan de buitenkant van de deur, de vriend die hier dit weekend was opgesloten in haar kamer.
Wat gepeuter in het sleutelgat met lepel en vork veranderde niets, ook niet het wrikken met tang en hamer. Deze laatste brak overigens in twee, van kwaliteit gesproken. Na een kwartier van gepruts, geklop, gewrik ende geduw was het tijd voor de grove middelen. In ware paracommandostijl plante ik mijn voet tegen de deur, ter hoogte van het slot. Na twee stoten zwaaide de houten deur open en spuwde hierbij het kapotte slot uit. De deur is nu wel een beetje kapot, en kan zeker niet meer dicht.. De eigenaar zal wel een nieuwe deur kopen zeker? ;)
Voor de rest is het best wel een rustige zondag. Het weer is al een pak frisser dan in het begin, dus uitstapjes als die naar de zoo worden niet meer zo enthousiast onthaalt. Ik heb vandaag zelfs proberen te studeren, al had ik hiervoor Matlab (een computerprogramma) nodig, wat blijkbaar enkel werkt als je verbonden bent met het universitaire netwerk. Jammer..
Wat er voorlopig nog wel op de agenda staat is een bezoekje vanavond aan de wekelijkse Chill-out Chill-in in de Hush, en dinsdagavond een ijshockey wedstrijd tussen Slavia Praag en Sparta Praag (stadsderby), met nadien de Belgische Nation2Nation in RadostFX. Volgend weekend hebben we hier een verlengd weekend (maandag is Dean Day, dinsdag is Nationale feestdag) en dan kan het zijn dat we een tripje naar Berlijn doen, maar veel ligt hier nog niet over vast.
Na Shledanou! (mijn excuses dat ik vanaf nu altijd dit zeg ter afsluiting, maar de nieuwe dingen die ik tijdens de tsjechische les leer zijn niet altijd even praktisch te gebruiken om dag te zeggen.. ik zou het alleszinds maar vreemd vinden moest men hier afsluiten met 'Co je to?', 'Kolik stoji to?' of 'studený mleko', wat respectievelijk 'wat is dat?', 'hoeveel kost dat?' en 'koude melk' betekent)
Čau!
Vrijdag wat mails gestuurd naar Leuven voor de vervanging van DSS. Het werd zonder verdere vragen aanvaard dus ook de tweede stap van het vervangingsprocede was voltooid (Prof > Leuven > CTU). Van zodra de zon zijn bed in dook zette we (de vlamingen) koers naar onze eerste stopplaats van de avond: den Hush. Deze naam herinnert u zich ongetwijfeld nog van een eerdere post die het had over 'vazen Hoegaarden' :). Uiteraard begon ook deze editie met beker van deze soort. Na de Hoegaarden volgden nog een Mojito, Cadillac, B-52, een pint, nog een Mojito en nog een Hoegaarden. Van dan af werden het gewone pintjes. Best wel een mix van allerlei soorten smaken, eentje die ik me de volgende ochtend mocht beklagen :).
Maar goed, ondertussen waren er nog andere Praagse bekenden komen opdagen, zoals Brecht en de Walen. Ook enkele Spanjaarden doken op. Deze laatste leerden me dat, hoe weinig je ook van de taal kent, wat alcohol in je bloed volstaat om prachtig klinkende zinnen te fabriceren die voor een Spanjaard te begrijpen zijn :).
Entertained door een niet al te nuchtere Spanjaard zette we met de hele meute per nachttram koers naar het danscafé 'Vagon', dicht bij Namesti Republiky (www.vagon.cz). De 'club' (een groot woord voor wat het is) had ook een licht afgescheiden ruimte met tafels en stoelen, kwa grootte vergelijkbaar met het zaaltje van de Pavlov. Brecht en ik (Brecht is pro-senior van farma gent) denken er al een tijdje aan om eens een cantus te organiseren (want dat kennen ze hier niet) en een dergelijk zaaltje zou hiervoor kunnen dienen. Het was geen ideale plaats en er zullen wel betere alternatieven zijn, maar toch ging ik even vragen aan de baas of het mogelijk was om dat zaaltje te huren. Wijzend naar zijn klok (het was toen 05 uur) zei hij echter dat hij op dit uur geen Engels meer sprak.. Dan maar nog even genoten van de avond en rond 06 uur mijn bed in gekropen.
Zaterdag, zoals eerder aangehaald was mn hoofd niet zo tevreden met de mix van de voorbije avond. Gewoon wachten en met iets anders bezig zijn kan dan een oplossing zijn. En die gezochte afleiding kwam er ook, meer bepaald van uit het wc..
Reeds enkele dagen kwamen er vreemde geluiden uit de wc (en dan bedoel ik niet de wc zelf, maar wel de kamer waarin de wc staat..). Achter de wc zijn er immers enkele deurtjes waarachter water- en gasleidingen zitten. Het lijkt op een grote muurkast, maar als je de deurtjes opent zie je enkel stoffige buizen, spinnenwebben en ander onheil. Een perfecte broedplaats voor kakkerlakken, spinnen, ratten, .. ? Het probleem was echter dat de deurtjes niet tot helemaal op de grond kwamen, maar onderaan een boord lieten van een goede 10cm. Val en bibi hebben zich naar eigen zeggen al meermaals ongemakkelijk gevoeld wanneer ze tijdens hun wc bezoek vreemde geluiden hoorden vanuit de 'kast' achter hun, die, zoals ook zij weten, niet helemaal dicht is. Een paar dagen geleden heb ik dan ook wat platte stenen, die ik in datzelfde kot vond, voor de boord gezet, zodat 'het beest' niet door kon.
Terug naar zaterdag dan. Het vreemde geluid was nu zo luid dat je het overal in de flat kon horen. Het geluid leek op iets dat met zijn poten tegen de muur naar boven probeerde te klimmen. Voorbereid op mijn dood opende ik voorzichtig 'de kast' om te kijken welk beest ons wilde vergezellen, doch, niets te zien. Er bewoog nergens iets, maar toch bleek het geluid van 'ginder ergens' te komen.. vreemd. Naast de water- en gasbuizen waren er ook twee grote vierkante buizen die, denk ik, voor de verluchting dienen. Een ervan was blijkbaar ooit eens gerepareerd door een wikkeling met een soort lint. Dit even terug wegknippen bood me wat meer zicht in de buis, doch, ik stootte op een tweede metalen plaat. Positief punt echter: ik kon nu niet alleen het geluid horen, maar ook voelen (trillingen) door die metalen plaat binnen in de buis..
Bon, er zat dus 'een beest' in de luchtschacht van onze appartementsblok. Was het een kleine hond? Een kat? Een grote rat? Een vogel?.. Het zat terhoogte van onze flat, maakte veel lawaai en het wou er uit. Wat doe je dan? Op het beschreven moment was ik alleen in de flat, want val en bibi hadden beide hun vriend op bezoek en zaten dus samen int stad. Dan maar even naar valerie gebeld om een telefoonnummer te vragen van de huisbaas of iets wat daar voor kan doorgaan. De 'huisbaas' was dit weekend echter niet in Praag, dus die kon niet veel doen.
Dan maar de straat op en binnengestapt in het eerste beste café in onze straat. Daar een sympathieke kerel gevonden die ietwat Engelse woorden kende. Even de situatie aan uitgelegd en uiteindelijk mee naar onze flat genomen om hem zelf te laten kijken en luisteren. Die heeft dan de 'mestska policie' gebeld (de flikken vant stad), welke een 10-tal minuten later in duo arriveerden, gewapend met handboeien, pepperspray, walkie, pistool en matrak. Zij hebben de zaak dan een kwartier lang 'onderzocht' en tot het besluit gekomen dat het een vogel is die er langs het dak ingesukkelt is. Zolang het geen hond was, was het geen zaak voor hen, en moest ik maar wachten totdat maandag de huisbaas terug was om de tegen dan dode vogel (?) weer op te vissen.
De kater was tegen dan al flink wat geminderd! Niettegenstaande dit laatste die avond toch niet verder geraakt dan het kot van Thomas, waar we, vergezeld van een flesje Becherovka, naar Hot Shots (comedy film) gekeken hebben op SkyTv.
De titel van vandaag is 'de Vogel en de Deur'. Het verhaal van de Vogel hebt u al gehad, dat van de Deur zal ik nu vertellen.
Vooreerst gaan we weer enkele dagen terug, of zelfs enkele weken. Het slot van de deur van valerie haar kamer was een beetje kapot waardoor ze haar deur niet kon dicht doen. Na enig onderzoek van mijnentwege bleek dat het veertje, dat het stuk metaal naar buiten duwt dat de deur in het slot houdt, scheef zat. Het andere stuk metaal, dat dient om de deur met de sleutel vast te doen was al helemaal kapot en lag er los in. Laat ik het hele slot dan vervangen door het slot van onze bergruimte dacht ik dan, maar het was al zo hard toegetakeld en vervrongen geweest in het verleden dat ik het niet uit de deur kreeg zonder de deur zelf kapot te doen. Dan maar wat geprutst met het losliggende stuk metaal in het slot. Als bij wonder hierbij iets 'goeds' gedaan, waardoor het veertje weer zijn werk deed en het metaal naar buiten duwde. Het voordien losliggende stukje metaal (dat om de deur slotvast te doen) moest wel in zijn huidige scheve positie blijven steken. Zo, dat was gemaakt, of toch voor enkele weken.
Terug naar vandaag dan, wanneer valerie me plots zei 'willem, je peux plus ouvrir ma porte..'. Bleek dat dat stuk metaal los gekomen was en, als bij toeval, de deur slotvast had gezet.. En nu? Er was geen sleutel van, en, bovendien, ook al zouden we een sleutel hebben, het interne systeem van dat slot was al zo naar de zak dat een sleutel geen verschil meer kon maken. valerie aan de buitenkant van de deur, de vriend die hier dit weekend was opgesloten in haar kamer.
Wat gepeuter in het sleutelgat met lepel en vork veranderde niets, ook niet het wrikken met tang en hamer. Deze laatste brak overigens in twee, van kwaliteit gesproken. Na een kwartier van gepruts, geklop, gewrik ende geduw was het tijd voor de grove middelen. In ware paracommandostijl plante ik mijn voet tegen de deur, ter hoogte van het slot. Na twee stoten zwaaide de houten deur open en spuwde hierbij het kapotte slot uit. De deur is nu wel een beetje kapot, en kan zeker niet meer dicht.. De eigenaar zal wel een nieuwe deur kopen zeker? ;)
Voor de rest is het best wel een rustige zondag. Het weer is al een pak frisser dan in het begin, dus uitstapjes als die naar de zoo worden niet meer zo enthousiast onthaalt. Ik heb vandaag zelfs proberen te studeren, al had ik hiervoor Matlab (een computerprogramma) nodig, wat blijkbaar enkel werkt als je verbonden bent met het universitaire netwerk. Jammer..
Wat er voorlopig nog wel op de agenda staat is een bezoekje vanavond aan de wekelijkse Chill-out Chill-in in de Hush, en dinsdagavond een ijshockey wedstrijd tussen Slavia Praag en Sparta Praag (stadsderby), met nadien de Belgische Nation2Nation in RadostFX. Volgend weekend hebben we hier een verlengd weekend (maandag is Dean Day, dinsdag is Nationale feestdag) en dan kan het zijn dat we een tripje naar Berlijn doen, maar veel ligt hier nog niet over vast.
Na Shledanou! (mijn excuses dat ik vanaf nu altijd dit zeg ter afsluiting, maar de nieuwe dingen die ik tijdens de tsjechische les leer zijn niet altijd even praktisch te gebruiken om dag te zeggen.. ik zou het alleszinds maar vreemd vinden moest men hier afsluiten met 'Co je to?', 'Kolik stoji to?' of 'studený mleko', wat respectievelijk 'wat is dat?', 'hoeveel kost dat?' en 'koude melk' betekent)
Čau!
donderdag 16 oktober 2008
De 3 Opmerkelijkheden en de 3 Opdrachten
Momenteel zit ik in mijn luie zetel. Tis nodig, want de fut is er een beetje uit vandaag.. Het feestje van dinsdag was wel een meevaller. Het plan was om met ons vier (de Vlamingen) naar de Kamikaze te gaan, maar onderweg naar onze centrale verzamelplaats kregen we een bericht van Thomas dat hij toch niet mee ging.. een platte vis dus ;)
Bij toeval vonden we in de Kamikaze ook onze Waalse vrienden (arnaud, thomas, julie, julie), alsook twee opmerkelijke Fransen. Opmerkelijk? Jawel.. zoals het hier meestal aan toe gaat, begin je steeds in het Engels als je praat tegen iemand dat je niet kent. Zo ook met die kerels dus. Ze zaten bij Jorn en Stijn in de les, dus vandaar dat ze bij ons stonden. Al vrij snel kwam dan ook de clichévraag van mijnentwege "Where are you from?", "I'm from france." antwoordde hij. "And you?", "Je suis de belgique" zei ik op mijn beurt. "Ah, tu parle le francais!? Et tu est belge!? Je pensait qu'en belgique on parlait l'hollande..". Opmerkelijk feit 1: hij dacht dat we in België dus Hollands praatte. Even corrigeren dacht ik toen, "In Nederland praat men Hollands, ik ben van België en ik spreek vlaams, Je suis flamand". "He? je comprends pas, la flandre? c'est quoi?" Opmerkelijk feit 2: hij wist niet dat België bestond uit Vlaanderen en Wallonië. Hij had nog nooit van la Wallonie gehoord.. Op het moment dat opmerkelijk feit nummer 3 uit zijn mond was, heb ik me vriendelijk gexcusseerd omdat ik ""naar de wc moest"". Hij vroeg me dan ook doodleuk welke munteenheid we in België hadden. Ik ben blij dat ik hem ietwat heb kunnen verrijken met men antwoord "euh, ben, l'Euro..?!".
Dit gezegd zijnde, Sire, er zijn nog Belgen, alleen zijn ze dat in Frankrijk wat vergeten :). Later op de avond kwam ik ook nog een meisje tegen van Leuven, maar ik heb er niet veel mee gepraat, ze was namelijk van het VRG.. (voor de niet-studenten: het VRG is de faculteitskring van de rechten, de niet al te goede vriend van Moeder Ekonomika..). In tegenstelling tot mijn vorig bezoek aan de Kamikaze (dat eindigde in een lukrake tram die me bijna tot in Polen bracht) heb ik nu wel eenvoudig mijn bed teruggevonden!
Woensdag dan. De dag van België-Spanje, en de dag van de grote 'International Party'. Opdracht 1: zoek een bar in Praag waar ze de voetbalmatch uitzenden, wetende dat er die avond nog een 7-tal andere WK matchen waren met misschien een interessantere affiche. Lang leve internet, want zo vond ik een sportsbar in hartje Praag dat op zijn site vermeldde de match te zullen uitzenden. Correcte info, zo bleek, want ze zonden gewoon Alle matchen simultaan uit op verschillende tv's verspreid in het café. Onze euforie was behoorlijk groot toen we er arriveerden, ongeveer in de 13e minuut van de eerste helft. België stond 1-0 voor tegen Spanje! Zoals u allen reeds weet was deze euforie van korte duur, want later in die helft werd het 1-1, na de pipipauze werd het zelfs 1-2. Volledig onterecht! Maar de Spanjaarden achter ons waren natuurlijk een andere mening toegedaan.. Nuja, niets aan te doen, hop naar het feestje!
Opdracht 2: vind het feestje, en leg aan Bérénice (afgekort: bibi) per telefoon uit hoe je er moet geraken, vooraleer je er zelf bent, of weet waar het is.. Ze is er uiteindelijk toch geraakt, dus hoe onmogelijk het ook scheen, het lukt blijkbaar :) Daar aangekomen bleek de keet echter volzet te zijn.. Naast ons in de rij stonden er twee spanjaarden, waarvan één een mini was. Je moet maar eens de foto bekijken waarbij de kleine naast Brecht staat (ok, Brecht is ook uitzonderlijk groot (2m+), maar het is grappig. Hij noemde Jésus. Na wat gewacht, getreuzel, geprobeer (door de meisjes) ende gefaal, besloten we om koers te zetten naar Mecca, een club die op woensdag zijn beste avond zou hebben. De twee Spanjaarden gingen niet mee, het zou een beetje gek zijn he, Jezus die naar Mekka gaat?!
Opdracht 3: vind de Mecca, het was ergens 'boven' (in het noorden dus). Eduard was met de auto, dus dat kon al helpen, al was het wel een beetje krap met 7 in een fiat punto (of alleszinds een look-a-like). Al een geluk was de koffer vrij. Ook Eduard zijn GPS had zijn beste avond niet, want na een kwartiertje bollen belandden we in niemandsland. 'De Mecca' deed geen belletje rinkelen bij de locals. Zij die het wel pretendeerden te weten spraken elkaar flagrant tegen.. Nog wat verder bollen dan maar. Uiteindelijk zijn we er wel geraakt, heelhuids, zelfs het koffer-slachtoffer :)
Enige uren later per taxi teruggekeerd naar de bewoonde wereld. Een beetje te laat voor mijn biologische klok die het moeilijk had om vanmorgen om 8u30 op te staan (en wakker te blijven) voor een interessante les 'Programming Languages & Compilers'. In de namiddag was er nog een extra seminarie gepland ivm mijn 'Individual Project', maar daarover later meer, eens ik zeker ben dat Leuven de wijziging 'accepteert'.
Tot zover mijn week, hier is het weekend al begonnen (jaloers? :) ). Vandaag is het Stijn zijn verjaardag, maar omdat niemand uit zijn kot wilt komen (laat ons het op de regen steken), zullen we dit morgenavond in een der Praagse etablissementen vieren. Ik kijk er al naar uit, u kijkt toch ook?
Hasta luego! (veel te veel spanjaarden hier..)
Na Schledanou! (czechen lopen er hier ook wel rond..)
A la prochaine! (ook aan walen geen gebrek..)
See you later! (kwestie dat de West-Vlamingen me ook verstaan..)
Bij toeval vonden we in de Kamikaze ook onze Waalse vrienden (arnaud, thomas, julie, julie), alsook twee opmerkelijke Fransen. Opmerkelijk? Jawel.. zoals het hier meestal aan toe gaat, begin je steeds in het Engels als je praat tegen iemand dat je niet kent. Zo ook met die kerels dus. Ze zaten bij Jorn en Stijn in de les, dus vandaar dat ze bij ons stonden. Al vrij snel kwam dan ook de clichévraag van mijnentwege "Where are you from?", "I'm from france." antwoordde hij. "And you?", "Je suis de belgique" zei ik op mijn beurt. "Ah, tu parle le francais!? Et tu est belge!? Je pensait qu'en belgique on parlait l'hollande..". Opmerkelijk feit 1: hij dacht dat we in België dus Hollands praatte. Even corrigeren dacht ik toen, "In Nederland praat men Hollands, ik ben van België en ik spreek vlaams, Je suis flamand". "He? je comprends pas, la flandre? c'est quoi?" Opmerkelijk feit 2: hij wist niet dat België bestond uit Vlaanderen en Wallonië. Hij had nog nooit van la Wallonie gehoord.. Op het moment dat opmerkelijk feit nummer 3 uit zijn mond was, heb ik me vriendelijk gexcusseerd omdat ik ""naar de wc moest"". Hij vroeg me dan ook doodleuk welke munteenheid we in België hadden. Ik ben blij dat ik hem ietwat heb kunnen verrijken met men antwoord "euh, ben, l'Euro..?!".
Dit gezegd zijnde, Sire, er zijn nog Belgen, alleen zijn ze dat in Frankrijk wat vergeten :). Later op de avond kwam ik ook nog een meisje tegen van Leuven, maar ik heb er niet veel mee gepraat, ze was namelijk van het VRG.. (voor de niet-studenten: het VRG is de faculteitskring van de rechten, de niet al te goede vriend van Moeder Ekonomika..). In tegenstelling tot mijn vorig bezoek aan de Kamikaze (dat eindigde in een lukrake tram die me bijna tot in Polen bracht) heb ik nu wel eenvoudig mijn bed teruggevonden!
Woensdag dan. De dag van België-Spanje, en de dag van de grote 'International Party'. Opdracht 1: zoek een bar in Praag waar ze de voetbalmatch uitzenden, wetende dat er die avond nog een 7-tal andere WK matchen waren met misschien een interessantere affiche. Lang leve internet, want zo vond ik een sportsbar in hartje Praag dat op zijn site vermeldde de match te zullen uitzenden. Correcte info, zo bleek, want ze zonden gewoon Alle matchen simultaan uit op verschillende tv's verspreid in het café. Onze euforie was behoorlijk groot toen we er arriveerden, ongeveer in de 13e minuut van de eerste helft. België stond 1-0 voor tegen Spanje! Zoals u allen reeds weet was deze euforie van korte duur, want later in die helft werd het 1-1, na de pipipauze werd het zelfs 1-2. Volledig onterecht! Maar de Spanjaarden achter ons waren natuurlijk een andere mening toegedaan.. Nuja, niets aan te doen, hop naar het feestje!
Opdracht 2: vind het feestje, en leg aan Bérénice (afgekort: bibi) per telefoon uit hoe je er moet geraken, vooraleer je er zelf bent, of weet waar het is.. Ze is er uiteindelijk toch geraakt, dus hoe onmogelijk het ook scheen, het lukt blijkbaar :) Daar aangekomen bleek de keet echter volzet te zijn.. Naast ons in de rij stonden er twee spanjaarden, waarvan één een mini was. Je moet maar eens de foto bekijken waarbij de kleine naast Brecht staat (ok, Brecht is ook uitzonderlijk groot (2m+), maar het is grappig. Hij noemde Jésus. Na wat gewacht, getreuzel, geprobeer (door de meisjes) ende gefaal, besloten we om koers te zetten naar Mecca, een club die op woensdag zijn beste avond zou hebben. De twee Spanjaarden gingen niet mee, het zou een beetje gek zijn he, Jezus die naar Mekka gaat?!
Opdracht 3: vind de Mecca, het was ergens 'boven' (in het noorden dus). Eduard was met de auto, dus dat kon al helpen, al was het wel een beetje krap met 7 in een fiat punto (of alleszinds een look-a-like). Al een geluk was de koffer vrij. Ook Eduard zijn GPS had zijn beste avond niet, want na een kwartiertje bollen belandden we in niemandsland. 'De Mecca' deed geen belletje rinkelen bij de locals. Zij die het wel pretendeerden te weten spraken elkaar flagrant tegen.. Nog wat verder bollen dan maar. Uiteindelijk zijn we er wel geraakt, heelhuids, zelfs het koffer-slachtoffer :)
Enige uren later per taxi teruggekeerd naar de bewoonde wereld. Een beetje te laat voor mijn biologische klok die het moeilijk had om vanmorgen om 8u30 op te staan (en wakker te blijven) voor een interessante les 'Programming Languages & Compilers'. In de namiddag was er nog een extra seminarie gepland ivm mijn 'Individual Project', maar daarover later meer, eens ik zeker ben dat Leuven de wijziging 'accepteert'.
Tot zover mijn week, hier is het weekend al begonnen (jaloers? :) ). Vandaag is het Stijn zijn verjaardag, maar omdat niemand uit zijn kot wilt komen (laat ons het op de regen steken), zullen we dit morgenavond in een der Praagse etablissementen vieren. Ik kijk er al naar uit, u kijkt toch ook?
Hasta luego! (veel te veel spanjaarden hier..)
Na Schledanou! (czechen lopen er hier ook wel rond..)
A la prochaine! (ook aan walen geen gebrek..)
See you later! (kwestie dat de West-Vlamingen me ook verstaan..)
dinsdag 14 oktober 2008
Joris Voorn
De Roxy.. ooit een bioscoopzaal in het centrum van Praag, maar nu dus omgedoopt tot discotheek. 1 zaal dus, met een balkon achteraan en een podium vooraan in de zaal. Op dat podium, en dus eigenlijk gewoon tussen de mensen (ok, er stond ook een nadar rond) was de draaitafel van de dj. Die avond was er een speciale gast in de Roxy, met name Joris Voorn, een Nederlandse dj (jorisvoorn.com). Niet dat ik hem ken, ooit al van gehoord heb, of een fervente aanhanger ben van zijn muziek, maar toch kon ik het niet laten om er na zijn set een klapke mee te doen. Boeiend was de conversatie niet, maar ach ja, ik heb toch maar weer 25 seconden met 'den dj' gepraat. Al moet ik toegeven, een foto met de Vengaboys in Alma2 vorig jaar scoort hoger :)
Zondag is rustdag, zo ook hier in Praag dus. Daarom geen club die avond, wel een zogenaamde 'chill-out, chill-in' avond in Hush, een gezellig cafeetje op een steenworp van mijn kot. Aangezien Jorn nog een beetje last had van zijn zatte avond ervoor in de Roxy, ging ik deze keer mee met valerie en berenice van mijn kot, alsook arnaud, eduard en thomas, enkele andere Praagse Walen.
Hush is een Belgisch getinte bar met onder andere Stella en Hoegaarden van het vat. En, u kunt het al raden, geen gewone Hoegaardes maar ook halve liters. Dat zijn echt hele vazen dat je in je pollen krijgt. Ge kunt er zo bloemen in zetten :)
Vraag me niet waarom, maar die avond had ik een tshirt aan van Marktrock. Dit tot gevolg dat een zekere Brecht me op een bepaald moment vroeg: 'Are you from Belgium?'. En zo geschiedde, de 4e West-Vlaming (Geluwe) in Praag. Hij is hier voor een stage, maar besliste toch om even de erasmusfeestjes te bezoeken :)
Ook maandag was een rustige dag. Mijn les van 12u45 tot 16u00 duurde maar liefst een heel uur. Tijd genoeg dus om in de namiddag wat rond te kijken voor een vervangvak van DSS. Zo kwam ik 'Individual Project' tegen, een 'vak' waarbij je enkel een project moet uitwerken, dus zonder lessen of oefenzittingen. Ik heb nu de verantwoordelijke gemaild om eens langs te komen voor het project 'Adaptive Optimization', of hoe een algoritme dmv kleine voorbeelden kan leren een groot probleem op te lossen. We zullen zien..
De avond werd gevuld met een potje poker op ons kot. In Leuven is die rage al grotendeels uitgeblust, maar in Wallonië/Brussel blijkt dit nog steeds 'in'. Dit bewijst toch maar weer eens dat .. (u vult maar aan :) ). Het eindresultaat was een winst van 1,5%, maar aangezien we geen muntstukken hadden heb ik het maar zo gelaten.
Dinsdag dan. Een rustige dag? Jawel. Rond 12u15 vertrokken naar de campus, alwaar ik rond 12u45 aankwam en meteen te horen kreeg dat de les geannulleerd was omdat er geen electriciteit in het gebouw was. Dan maar terug naar huis. Wederom een vrije namiddag om een taak te maken (groot woord voor wat het is) en naar den Albert te gaan. Ondertussen heb ik ook een opdracht gekregen voor mijn thesis, viz. schrijf een thesisvoorstel, dus de namiddag zal vlug om zijn.. zeker aangezien het momeneel al 16u is ;)
Vanavond wacht ons een feestje in de Kamikaze, alwaar de Italianen deze keer de show gaan stelen. Morgen is er een fameuze International Party voor alle studenten in Praag, dus het worden weer drukke avonden.
Toedels!
Zondag is rustdag, zo ook hier in Praag dus. Daarom geen club die avond, wel een zogenaamde 'chill-out, chill-in' avond in Hush, een gezellig cafeetje op een steenworp van mijn kot. Aangezien Jorn nog een beetje last had van zijn zatte avond ervoor in de Roxy, ging ik deze keer mee met valerie en berenice van mijn kot, alsook arnaud, eduard en thomas, enkele andere Praagse Walen.
Hush is een Belgisch getinte bar met onder andere Stella en Hoegaarden van het vat. En, u kunt het al raden, geen gewone Hoegaardes maar ook halve liters. Dat zijn echt hele vazen dat je in je pollen krijgt. Ge kunt er zo bloemen in zetten :)
Vraag me niet waarom, maar die avond had ik een tshirt aan van Marktrock. Dit tot gevolg dat een zekere Brecht me op een bepaald moment vroeg: 'Are you from Belgium?'. En zo geschiedde, de 4e West-Vlaming (Geluwe) in Praag. Hij is hier voor een stage, maar besliste toch om even de erasmusfeestjes te bezoeken :)
Ook maandag was een rustige dag. Mijn les van 12u45 tot 16u00 duurde maar liefst een heel uur. Tijd genoeg dus om in de namiddag wat rond te kijken voor een vervangvak van DSS. Zo kwam ik 'Individual Project' tegen, een 'vak' waarbij je enkel een project moet uitwerken, dus zonder lessen of oefenzittingen. Ik heb nu de verantwoordelijke gemaild om eens langs te komen voor het project 'Adaptive Optimization', of hoe een algoritme dmv kleine voorbeelden kan leren een groot probleem op te lossen. We zullen zien..
De avond werd gevuld met een potje poker op ons kot. In Leuven is die rage al grotendeels uitgeblust, maar in Wallonië/Brussel blijkt dit nog steeds 'in'. Dit bewijst toch maar weer eens dat .. (u vult maar aan :) ). Het eindresultaat was een winst van 1,5%, maar aangezien we geen muntstukken hadden heb ik het maar zo gelaten.
Dinsdag dan. Een rustige dag? Jawel. Rond 12u15 vertrokken naar de campus, alwaar ik rond 12u45 aankwam en meteen te horen kreeg dat de les geannulleerd was omdat er geen electriciteit in het gebouw was. Dan maar terug naar huis. Wederom een vrije namiddag om een taak te maken (groot woord voor wat het is) en naar den Albert te gaan. Ondertussen heb ik ook een opdracht gekregen voor mijn thesis, viz. schrijf een thesisvoorstel, dus de namiddag zal vlug om zijn.. zeker aangezien het momeneel al 16u is ;)
Vanavond wacht ons een feestje in de Kamikaze, alwaar de Italianen deze keer de show gaan stelen. Morgen is er een fameuze International Party voor alle studenten in Praag, dus het worden weer drukke avonden.
Toedels!
zaterdag 11 oktober 2008
Een weekje later
Aan het aantal posts op mn blog te zien zou je niet zeggen dat er weer een week voorbij is, maar toch is het zo. Het was, zoals je wel zal gedacht hebben, een weinig spectaculaire week.
De lessen, die vorderen.. al is er wel een probleem opgedoken met de gedeeltelijke overlapping van de eerder vermeldde twee vakken. De prof van het tweewekelijkse vak vond het blijkbaar geestig om zijn lessenrooster aan te passen, waardoor zijn vak nu samenvalt met het praktijkgedeelte in plaats van het theoriegedeelte van het andere vak. De prof van dit laatste vak heeft al laten weten dat dit voor hem geen probleem is, maar ik vind het toch geen al te optimale inplanning. Zodus ben ik een beetje aan het rondkijken voor een vervangvak (wat minder evident is dan het lijkt)..Ook het uitgaansleven staat niet stil. Zo zijn Valérie, Bérénice, Arnaud en ik donderdag naar de Welcome Party van Charles University geweest. Valérie en Bérénice zijn de twee van mijn kot zoals u zich zou moeten herinneren, en Arnaud is nen Bruxelois die ze op school hadden leren kennen. Plaats van het gebeuren was Club Lávka, enkele meters naast Karlovy Lazné waar we verleden week waren. Best wel een gezellige stek.. een prima avond!
Op de foto, vlnr: ik, val, een benjamin, béré. Meer foto's slingeren rond op facebook.
Vanavond gaan we (stijn, jorn, thomas, ik) een bezoekje brengen aan de Roxy. Er komt een Hollander draaien.. dat belooft..
Wist je dat .... auto's in Praag het hele jaar door, dag en nacht, met hun lichten aan moeten rijden?
.. je als je in een club een drankje bestelt (ie een pint), dat je dan net als op restaurant een kasticketje krijgt?.. je hier bijna geen enkel schoolboek moet kopen? Er zijn wat 'recommended readings', maar voor de rest zouden nota's moeten volstaan.
.. we gisterenavond in een bruine Praagse kroeg de Heineken van Tsjechië ontdekt hebben? Het ziet bruin en smaakt naar water. De naam is me reeds ontglipt.... supermarkt Albert hier rechttegenover wel gemakkelijk dichtbij is, maar dat hij bijna niets heeft? Enkele zaken die ontbreken: pizza, spekblokjes, spaghettisaus, deftig vlees, vis, kip curry, .. aan bieren, wijnen en chips darentegen is er keuze te over.
.. je hier nergens Engelstalige (wetenschappelijke/academische) boeken vindt in de winkel? Enkel romans zoals Harry Potter hebben ze hier in het Engels. Misschien moet ik volgende week eens proberen in de universiteitsbibliotheken, waar die ook mogen zijn.... de kassa's bij de Albert bijzonder kort zijn? Als je veel koopt zal je tegelijkertijd zaken op de 'band' (het beweegt niet, dus is het eigenlijk geen band..) moeten zetten en er aan de andere kant weer afhalen. Handig!
zondag 5 oktober 2008
Praagse fauna
Zozoo, de zoo.. Met een barre 11 graden en grijze wolken in de lucht hebben we zaterdag een bezoekje gebracht aan de Praagse zoo. Het kostte 100Kc om binnen te gaan, wat een stuk minder is dan wat je in België zou moeten betalen. Het was een groot domein, met hier en daar parkjes en bankjes. De dierentuin lag ook op een berg. Om naar boven te gaan kon je dan ook gebruik maken van een stoeltjeslift, maar hiervoor moest je vreemd genoeg nog eens 15Kc extra betalen. (zie foto's)
De dieren zagen er eigenlijk wel hetzelfde uit als in België. Jammer dat we de gorilla's niet kunnen zien hebben, zij waren 'under construction'. Wel waren er vogels, giraffen, geiten, zebra's, luipaarden, kakkerlakken, ijsberen, vissen, apen enzoverder.. kortom, de hele beestenboel.
's Avonds zijn we naar Karlovy Lazne geweest, wat blijkbaar een niet-onbekende discotheek is. Op voorhand hebben we bij wijze van room-warming-party een paar pintjes gedronken in mijn nieuwe stek, en ik moet zeggen, de aanwezigen waren ietwat jaloers op mijn kamer ;). Tegen 23u dan richting centrum getrokken. Karlovy Lazne ligt vlak naast de Moldau en telt vijf verdiepingen met elk een andere muziekstijl (www.karlovylazne.cz). Ook hier was het een behoorlijk goedkope avond, 120Kc inkom, een verplichte 'fooi' van 10Kc voor de vestaire, en 40Kc voor een halve liter. De prijs van de pinten lag in de realiteit wel iets hoger aangezien ze niet geneigd zijn je wisselgeld weer te geven als je vier pinten bestelt en betaalt met een briefje van 200Kc.. Desondanks de ietwat vreemde inkleding en betwijfelbare muziekkeuze hebben we ons toch weer geamuseerd!
Over de zondag kunnen we kort zijn: slapen tot in de namiddag, iets eten en wat achterstallige mails sturen. Luiheid had vandaag de bovenhand..
Morgen, vanaf 12u45, de tweede lesweek! Valerie en Berenice (die beide politieke wetenschappen studeren) hebben één les morgen, om 18u30.. ben ik even blij met mijn rooster :)
En dan nu, reclame!
De dieren zagen er eigenlijk wel hetzelfde uit als in België. Jammer dat we de gorilla's niet kunnen zien hebben, zij waren 'under construction'. Wel waren er vogels, giraffen, geiten, zebra's, luipaarden, kakkerlakken, ijsberen, vissen, apen enzoverder.. kortom, de hele beestenboel.
's Avonds zijn we naar Karlovy Lazne geweest, wat blijkbaar een niet-onbekende discotheek is. Op voorhand hebben we bij wijze van room-warming-party een paar pintjes gedronken in mijn nieuwe stek, en ik moet zeggen, de aanwezigen waren ietwat jaloers op mijn kamer ;). Tegen 23u dan richting centrum getrokken. Karlovy Lazne ligt vlak naast de Moldau en telt vijf verdiepingen met elk een andere muziekstijl (www.karlovylazne.cz). Ook hier was het een behoorlijk goedkope avond, 120Kc inkom, een verplichte 'fooi' van 10Kc voor de vestaire, en 40Kc voor een halve liter. De prijs van de pinten lag in de realiteit wel iets hoger aangezien ze niet geneigd zijn je wisselgeld weer te geven als je vier pinten bestelt en betaalt met een briefje van 200Kc.. Desondanks de ietwat vreemde inkleding en betwijfelbare muziekkeuze hebben we ons toch weer geamuseerd!
Over de zondag kunnen we kort zijn: slapen tot in de namiddag, iets eten en wat achterstallige mails sturen. Luiheid had vandaag de bovenhand..
Morgen, vanaf 12u45, de tweede lesweek! Valerie en Berenice (die beide politieke wetenschappen studeren) hebben één les morgen, om 18u30.. ben ik even blij met mijn rooster :)
En dan nu, reclame!
vrijdag 3 oktober 2008
Vinohradská 61 ...
... is het adres van mn nieuw kot, in hartje Vinohrady. Ongeveer een 300m verder, op een parallelstraat tussen de metrostations Namesti Miru en Jeriho z Podebrad. Zoals eerder gezegd, een kot met drie kamers waarvan dus een voor Valerie, een voor Bérénice en een voor ik. Om jullie een indruk te geven heb ik enkele foto's genomen. Nadien echter tot de constatie gekomen dat de schikking allesbehalve optimaal was, de twee laatste foto's zijn dan ook getrokken na de 'reorganisatie'.
Het is 21u15 en plots hoor ik Valerie roepen 'qui veut de la soupe?'. Even later begint ze groenten te snijden.. vreemde vogels die walen. Voor de rest zijn ze wel sympathiek.
Wat de afhandeling van mijn vorig kot betreft.. we hadden dus afgesproken om 18u om de sleutels terug te geven. Echter, tussen 17u55 en 18u20 niemand gezien. Zijn gsm stond ook niet aan. Ik heb de sleutels dan maar op tafel gelegd en ben terug weg gegaan. Dat hij zijn plan ermee trekt.
Morgen gaan we (jorn, stijn, thomas) naar de zoo van Praag. Dat belooft.. :)
Na schledanou
Het is 21u15 en plots hoor ik Valerie roepen 'qui veut de la soupe?'. Even later begint ze groenten te snijden.. vreemde vogels die walen. Voor de rest zijn ze wel sympathiek.
Wat de afhandeling van mijn vorig kot betreft.. we hadden dus afgesproken om 18u om de sleutels terug te geven. Echter, tussen 17u55 en 18u20 niemand gezien. Zijn gsm stond ook niet aan. Ik heb de sleutels dan maar op tafel gelegd en ben terug weg gegaan. Dat hij zijn plan ermee trekt.
Morgen gaan we (jorn, stijn, thomas) naar de zoo van Praag. Dat belooft.. :)
Na schledanou
donderdag 2 oktober 2008
Huisje tuintje boompje
Bonsoir la Belgique!
Mijn vorige post heeft zich nog niet eens lekker kunnen settelen op deze webpagina, of de opeenvolging van gebeurtenissen dwingt me ertoe weer wat te schrijven.
Ruwe schets
Feit 1: ik heb een ander kot gevonden, ongeveer 300m verder!
Feit 2: wie gedacht had dat ik hier geen Frans zou leren heeft het mis!
Feit 3: een kotbaas die je de huid vol scheld geeft een ongemakkelijk gevoel..
Feit 4: Eagle Eye is best wel een goede film als je van actie houdt!
Meer in detail
Enkele dagen geleden tijdens een van mijn kot-zoek-momenten nam ik een kijkje in een flat in Vinohradska, een straat die parallel loopt met Korunni, de straat van mijn huidig kot. In de flat waren drie kamers, waarvan er twee bezet waren door twee Waalse. Er was geen gemeenschappelijke ‘living’ maar de kamer was ruim en de keuken lag centraal tussen de kamers. We babbelden even en ik werd toegevoegd aan ‘de lijst van de geïnteresseerden’. Die dag kwamen er nog andere mensen kijken, dus ze beloofden me om de volgende ochtend iets te laten weten.
Het bleef echter stil die ochtend, ook die middag. In de namiddag stuurde ik ze een email om te vragen hoe het zat. ’s Avonds kwam het antwoord waarin stond dat er de dag nadien nog mensen gingen komen kijken, en ze zouden me nadien iets laten weten. Echter, ook na die avond bleef het stil. De volgende middag kreeg ik een bericht: ze waren eigenlijk op zoek naar een vrouwelijke flatmate.. Dit kot was voor mij dus afgeschreven, tot ik vanavond een nieuw bericht kreeg met de melding dat ik toch mocht intrekken als ik nog geïnteresseerd was! Als ik daar was waren ze aan het proberen om een keukenkruk in elkaar te steken, wie weet is dit hen nog steeds niet gelukt.. :)
Om het gemiddelde op peil te houden kreeg ik vanmiddag ook nog telefoon van de kotbaas/eigenaar. Hij belt me bijna elke dag voor dit of dat. Soms moet ik voor hem iemand binnenlaten, soms was er een probleem met elektriciteit/water/.. waarvan hij wilde weten of het opgelost was, vanmiddag was het om te vragen of de drilboorman klaar was. Hij is wel vriendelijk, dus ik stoor me er niet erg aan. Zo belde hij ook om te zeggen dat morgen de chauffagiste zou komen om mijn chauffage te maken (ik heb hier momenteel geen..), en dat hij een douchegordijn ging kopen.
Plots kreeg ik ook telefoon van een fransman die vroeg of het mogelijk was om ‘de kamer’ te zien. ‘welke kamer’ vroeg ik hem, waarop hij zei ‘die van korunni 21’. Blijkbaar had de eigenaar mijn gsm nummer doorgegeven aan die mens die op zoek was naar een kot (er staat een kot leeg bij ons). Ik heb die fransman gezegd dat hij alles met de eigenaar moest regelen en dat ik maar een huurder was. Nu ging de kotbaas er wel een beetje over vond ik. Alle kleine dingen waar hij geen tijd voor heeft vraagt hij aan mij. Daarop stuurde ik hem een sms bericht met daarin twee zaken. Enerzijds dat hij mijn nummer niet zomaar moest doorgeven aan kot-zoekers, en anderzijds dat ik morgen uit de kamer ga.
Dit bericht had bij hem blijkbaar een transformatie teweeggebracht van een rustige, vriendelijke mens tot een ‘monster’. Enkele minuten later kreeg ik telefoon. Het gesprek, dat voornamelijk in een richting gevoerd werd, duurde toch een vijftal minuten en zou nooit door de Parent Control geraakt zijn moest dit het op tv gekomen zijn. De leidraad waren scheldwoorden en uitdrukkingen als “how dare you, it’s always the same with Belgians and Dutch people”, “just go back to your country and never come back”, “the police is my friend you know, and I hope for you there is nothing broken in the room” en “I’ll just come over and kick you out of the room” etc.. we kijken allemaal wel eens televisie. Blijkbaar vond hij het niet kunnen dat ik een dag op voorhand de kamer opzegde, dit terwijl hij goed wist dat ik op zoek was naar een andere kamer en dat ik hem al gezegd had dat ik elk moment kon vertrekken. Uiteindelijk heb ik hem wat kunnen kalmeren, of werd hij moe want ik heb er eigenlijk nooit echt een woord tussen gekregen, en zouden we elkaar morgen om 18u zien. Geen haar op mijn hoofd echter dat er aan denkt om hier nog zo lang te blijven. Al mijn spullen zullen dan al lang verhuist zijn.
Een bezoekje aan de cinema dat verder op de avond gepland was met Thomas, Jorn, Stijn en David (de jap van Thomas zijn kot) bracht de nodige verstrooiing. Lekker veel Amerikaanse actie! Al was het wel verwarrend dat ik uit automatisme steeds probeerde de ondertitels te lezen. Maar helaas, de kennis van mijn Tsjechisch is nog niet zo gevorderd :). Na de film vlug terug naar mijn kot om te zien of alles er nog was en mijn Duitse kotgenote te waarschuwen dat ze toch maar best een huurcontract vraagt aan de eigenaar. Doch, het is ook haar plan om hier binnen dit en enkele weken weg te gaan. Trouwens, die Duitser die het hier zo fantastisch vond en nooit meer weg wou, ja die rare ja, die is enkele dagen geleden ook spoorloos verdwenen..
Bon, de laatste keer (slecht) slapen en we kunnen naar beter verhuizen. Dat de kotbaas dit heel dit kot maar in zijn Zuid-Afrikaanse **** steekt!
Salut!
Mijn vorige post heeft zich nog niet eens lekker kunnen settelen op deze webpagina, of de opeenvolging van gebeurtenissen dwingt me ertoe weer wat te schrijven.
Ruwe schets
Feit 1: ik heb een ander kot gevonden, ongeveer 300m verder!
Feit 2: wie gedacht had dat ik hier geen Frans zou leren heeft het mis!
Feit 3: een kotbaas die je de huid vol scheld geeft een ongemakkelijk gevoel..
Feit 4: Eagle Eye is best wel een goede film als je van actie houdt!
Meer in detail
Enkele dagen geleden tijdens een van mijn kot-zoek-momenten nam ik een kijkje in een flat in Vinohradska, een straat die parallel loopt met Korunni, de straat van mijn huidig kot. In de flat waren drie kamers, waarvan er twee bezet waren door twee Waalse. Er was geen gemeenschappelijke ‘living’ maar de kamer was ruim en de keuken lag centraal tussen de kamers. We babbelden even en ik werd toegevoegd aan ‘de lijst van de geïnteresseerden’. Die dag kwamen er nog andere mensen kijken, dus ze beloofden me om de volgende ochtend iets te laten weten.
Het bleef echter stil die ochtend, ook die middag. In de namiddag stuurde ik ze een email om te vragen hoe het zat. ’s Avonds kwam het antwoord waarin stond dat er de dag nadien nog mensen gingen komen kijken, en ze zouden me nadien iets laten weten. Echter, ook na die avond bleef het stil. De volgende middag kreeg ik een bericht: ze waren eigenlijk op zoek naar een vrouwelijke flatmate.. Dit kot was voor mij dus afgeschreven, tot ik vanavond een nieuw bericht kreeg met de melding dat ik toch mocht intrekken als ik nog geïnteresseerd was! Als ik daar was waren ze aan het proberen om een keukenkruk in elkaar te steken, wie weet is dit hen nog steeds niet gelukt.. :)
Om het gemiddelde op peil te houden kreeg ik vanmiddag ook nog telefoon van de kotbaas/eigenaar. Hij belt me bijna elke dag voor dit of dat. Soms moet ik voor hem iemand binnenlaten, soms was er een probleem met elektriciteit/water/.. waarvan hij wilde weten of het opgelost was, vanmiddag was het om te vragen of de drilboorman klaar was. Hij is wel vriendelijk, dus ik stoor me er niet erg aan. Zo belde hij ook om te zeggen dat morgen de chauffagiste zou komen om mijn chauffage te maken (ik heb hier momenteel geen..), en dat hij een douchegordijn ging kopen.
Plots kreeg ik ook telefoon van een fransman die vroeg of het mogelijk was om ‘de kamer’ te zien. ‘welke kamer’ vroeg ik hem, waarop hij zei ‘die van korunni 21’. Blijkbaar had de eigenaar mijn gsm nummer doorgegeven aan die mens die op zoek was naar een kot (er staat een kot leeg bij ons). Ik heb die fransman gezegd dat hij alles met de eigenaar moest regelen en dat ik maar een huurder was. Nu ging de kotbaas er wel een beetje over vond ik. Alle kleine dingen waar hij geen tijd voor heeft vraagt hij aan mij. Daarop stuurde ik hem een sms bericht met daarin twee zaken. Enerzijds dat hij mijn nummer niet zomaar moest doorgeven aan kot-zoekers, en anderzijds dat ik morgen uit de kamer ga.
Dit bericht had bij hem blijkbaar een transformatie teweeggebracht van een rustige, vriendelijke mens tot een ‘monster’. Enkele minuten later kreeg ik telefoon. Het gesprek, dat voornamelijk in een richting gevoerd werd, duurde toch een vijftal minuten en zou nooit door de Parent Control geraakt zijn moest dit het op tv gekomen zijn. De leidraad waren scheldwoorden en uitdrukkingen als “how dare you, it’s always the same with Belgians and Dutch people”, “just go back to your country and never come back”, “the police is my friend you know, and I hope for you there is nothing broken in the room” en “I’ll just come over and kick you out of the room” etc.. we kijken allemaal wel eens televisie. Blijkbaar vond hij het niet kunnen dat ik een dag op voorhand de kamer opzegde, dit terwijl hij goed wist dat ik op zoek was naar een andere kamer en dat ik hem al gezegd had dat ik elk moment kon vertrekken. Uiteindelijk heb ik hem wat kunnen kalmeren, of werd hij moe want ik heb er eigenlijk nooit echt een woord tussen gekregen, en zouden we elkaar morgen om 18u zien. Geen haar op mijn hoofd echter dat er aan denkt om hier nog zo lang te blijven. Al mijn spullen zullen dan al lang verhuist zijn.
Een bezoekje aan de cinema dat verder op de avond gepland was met Thomas, Jorn, Stijn en David (de jap van Thomas zijn kot) bracht de nodige verstrooiing. Lekker veel Amerikaanse actie! Al was het wel verwarrend dat ik uit automatisme steeds probeerde de ondertitels te lezen. Maar helaas, de kennis van mijn Tsjechisch is nog niet zo gevorderd :). Na de film vlug terug naar mijn kot om te zien of alles er nog was en mijn Duitse kotgenote te waarschuwen dat ze toch maar best een huurcontract vraagt aan de eigenaar. Doch, het is ook haar plan om hier binnen dit en enkele weken weg te gaan. Trouwens, die Duitser die het hier zo fantastisch vond en nooit meer weg wou, ja die rare ja, die is enkele dagen geleden ook spoorloos verdwenen..
Bon, de laatste keer (slecht) slapen en we kunnen naar beter verhuizen. Dat de kotbaas dit heel dit kot maar in zijn Zuid-Afrikaanse **** steekt!
Salut!
Les 5 & 6 - PLC & DSS
Zoals ik zei, les om 9u (9u15 om precies te zijn), dat is slapen tot 8u30 (mijn les was in het centrum). Dit was echter buiten de ‘kotbaas’ gerekend.. Om 6u55 belde hij me wakker om hem binnen te laten. Er was al enkele dagen een vochtplek op de muur naast de douche, en hij wou laten uitzoeken hoe die er kwam. Dusja, om 7u15 kwam de drilboormeneer om de muur open te breken. Niet echt de beste achtergrondmuziek om terug in slaap te vallen als je het mij vraagt..
Hoe dan ook, om 9u15 in de les met, ik geef het toe, ietwat kleine oogjes. Niet de ideale situatie voor een eerste les ‘Programming Languages and Compilers’, met powerpoint slides als hiernaast.
Het doel van deze les is het begrijpen hoe een compiler werkt, hoe het de syntax en de semantiek van de code nakijkt, en de programmacode omzet naar uitvoerbare code. Net zoals in een natuurlijke taal als het Nederlands maakt het hierbij gebruik van een alfabet, een grammatica en wat regeltjes. Tegen het einde van de colleges zouden we in staat moeten zijn een eigen, beperkte, compiler te schrijven. Als mijn pc dan maar niet ontploft.. :)
Rond 11u45 diende ik de les te verlaten voor een ‘infosessie’ omtrent mijn laatste vak, ‘Decision Suport Systems’. Hier werd ons meegedeeld dat het vak plaatsvindt in de oneven weken, en dat het vrij wiskundig gericht is. Zij die kanstheorie liever kwijt dan rijk zijn zouden er niet op hun plaats zitten, aldus de prof. Ook werd nog gemeld dat het voortaan om 9u15 zou beginnen, en dus zou samenvallen met het eerste deel van Programming Languages and Compilers. Aangezien dit vak maar om de twee weken is zal dat wel niet zo’n probleem zijn vermoed ik, hoop ik :) Over de inhoud van de lessen werd nog niet verder uitgeweid..
Zo, we hebben alle lessen gehad, en, inderdaad, het is nog maar donderdagmiddag. Dus dat betekent: een lang weekend! Van donderdagmiddag tot maandagmiddag om precies te zijn :) Vervelen zullen we ons alleszins niet, want mijn promotor heeft me net een mailtje gestuurd in verband met mijn thesis.. :(
Ahoj! (kan zowel gebruikt worden als ‘dag’ en ‘daag’)
Hoe dan ook, om 9u15 in de les met, ik geef het toe, ietwat kleine oogjes. Niet de ideale situatie voor een eerste les ‘Programming Languages and Compilers’, met powerpoint slides als hiernaast.Het doel van deze les is het begrijpen hoe een compiler werkt, hoe het de syntax en de semantiek van de code nakijkt, en de programmacode omzet naar uitvoerbare code. Net zoals in een natuurlijke taal als het Nederlands maakt het hierbij gebruik van een alfabet, een grammatica en wat regeltjes. Tegen het einde van de colleges zouden we in staat moeten zijn een eigen, beperkte, compiler te schrijven. Als mijn pc dan maar niet ontploft.. :)
Rond 11u45 diende ik de les te verlaten voor een ‘infosessie’ omtrent mijn laatste vak, ‘Decision Suport Systems’. Hier werd ons meegedeeld dat het vak plaatsvindt in de oneven weken, en dat het vrij wiskundig gericht is. Zij die kanstheorie liever kwijt dan rijk zijn zouden er niet op hun plaats zitten, aldus de prof. Ook werd nog gemeld dat het voortaan om 9u15 zou beginnen, en dus zou samenvallen met het eerste deel van Programming Languages and Compilers. Aangezien dit vak maar om de twee weken is zal dat wel niet zo’n probleem zijn vermoed ik, hoop ik :) Over de inhoud van de lessen werd nog niet verder uitgeweid..
Zo, we hebben alle lessen gehad, en, inderdaad, het is nog maar donderdagmiddag. Dus dat betekent: een lang weekend! Van donderdagmiddag tot maandagmiddag om precies te zijn :) Vervelen zullen we ons alleszins niet, want mijn promotor heeft me net een mailtje gestuurd in verband met mijn thesis.. :(
Ahoj! (kan zowel gebruikt worden als ‘dag’ en ‘daag’)
Les 3 & 4 - CZ 0 & EKL
Ahoj, jmenuju se Willem a jsem z belgie! Tot zover wat me onmiddellijk bijgebleven is van de eerste les Tsjechisch. Ik neem aan dat jullie wel zullen begrijpen wat het betekent..
Buiten deze manier van voorstellen en andere handige zinnetjes, zijn ook nog de getallen van 1 tot 20 aan bod gekomen. De manier van aanleren: “hoe bestel je 1 bier?”, “hoe bestel je 2 bieren?”, “hoe bestel je 3 bieren?”, enz. ze dwingen er ons echt toe he :). Nuja, als je tot 1000 kan tellen zou 1 tot 20 geen probleem mogen zijn, dus deze eerste les was een eitje.
Meteen erna, lees: een middagpauze van 15 minuten, naar de volgende les, Ecology and Economy. Dit is de enigste les die ik samen met Thomas heb, mijn Kortrijkse collega. En van een saaie les gesproken! De prof praatte stil, traag, en met woorden die amper een Engelse waas hadden. Bovendien vertelde hij meer dan twee uur over de geschiedenis van de ecologie tussen 1950 en nu, waaronder het gat in de ozonlaag en het kyoto protocol. Ik hoop dat hij het volgende week ietwat interessanter maakt..
De dag werd afgesloten door een country Presentation van ISC, zoals vanaf nu elke woensdag het geval zal zijn. Een country presentation is eigenlijk een feestje (begint om 21u) tijdens welke één of enkele landen zich voorstellen aan de hand van een filmpje, presentatie of dansje. Aangezien dit de eerste in de reeks was, had the czech republic uiteraard de eer om te beginnen. En uitslovers dat het zijn, hun presentatie duurde meer dan een uur! Stonden wij daar maar, te wachten tot het eigenlijke feestje begon :) Maar goed, we hebben ons toch weer geamuseerd die avond. Wist je trouwens dat men hier de drankbekers recycleert zoals wij glazen herbruiken? Rondhalen in de zaal, even uitspoelen en terug klaar voor gebruik. Al hadden ze op een bepaald moment wel een gebrek aan bekers, maar dan hebben ze uiteindelijk hun reserve ieniepienie-mini-liliputter-bekertjes boven gehaald. Ja hoor, die kleine dingen waar je in België uit moet drinken ;)
Up Next: donderdagochtend les om 9u..
Buiten deze manier van voorstellen en andere handige zinnetjes, zijn ook nog de getallen van 1 tot 20 aan bod gekomen. De manier van aanleren: “hoe bestel je 1 bier?”, “hoe bestel je 2 bieren?”, “hoe bestel je 3 bieren?”, enz. ze dwingen er ons echt toe he :). Nuja, als je tot 1000 kan tellen zou 1 tot 20 geen probleem mogen zijn, dus deze eerste les was een eitje.
Meteen erna, lees: een middagpauze van 15 minuten, naar de volgende les, Ecology and Economy. Dit is de enigste les die ik samen met Thomas heb, mijn Kortrijkse collega. En van een saaie les gesproken! De prof praatte stil, traag, en met woorden die amper een Engelse waas hadden. Bovendien vertelde hij meer dan twee uur over de geschiedenis van de ecologie tussen 1950 en nu, waaronder het gat in de ozonlaag en het kyoto protocol. Ik hoop dat hij het volgende week ietwat interessanter maakt..
De dag werd afgesloten door een country Presentation van ISC, zoals vanaf nu elke woensdag het geval zal zijn. Een country presentation is eigenlijk een feestje (begint om 21u) tijdens welke één of enkele landen zich voorstellen aan de hand van een filmpje, presentatie of dansje. Aangezien dit de eerste in de reeks was, had the czech republic uiteraard de eer om te beginnen. En uitslovers dat het zijn, hun presentatie duurde meer dan een uur! Stonden wij daar maar, te wachten tot het eigenlijke feestje begon :) Maar goed, we hebben ons toch weer geamuseerd die avond. Wist je trouwens dat men hier de drankbekers recycleert zoals wij glazen herbruiken? Rondhalen in de zaal, even uitspoelen en terug klaar voor gebruik. Al hadden ze op een bepaald moment wel een gebrek aan bekers, maar dan hebben ze uiteindelijk hun reserve ieniepienie-mini-liliputter-bekertjes boven gehaald. Ja hoor, die kleine dingen waar je in België uit moet drinken ;)
Up Next: donderdagochtend les om 9u..
dinsdag 30 september 2008
Les 2 - MMT
Dobre!
De les van vandaag, Multimedia Technology, was iets minder. De prof, meneer Klima, heeft dan ook alleen maar wat info gegeven over de plaats van dit vak aan de universiteit, de contactgegevens van de verschillende docenten, de url van de vakpagina en uitleg over het examen. Over eventuele toekomstige inhoud van het vak is het niet gegaan. Het zou een inleiding zijn voor vijf andere vakken die audio enerzijds, of video anderzijds behandelen.
Bovendien kwam ik die les ook te weten dat het oefencollege dat tweewekelijks georganiseerd wordt, vandaag al startte en niet pas volgende week. Een missertje dus... maar ja, wie geeft er nu ook een oefencollege nog voor de eerste theorieles geweest is?
Om deze fout goed te maken heb ik dan maar wat Tsjechisch geleerd. Meer bepaald de getallen van nul tot duizend. Allemaal? Jaja, allemaal! Probeer volgende liedjes/rijmpjes/uitspraken maar eens te herkennen:
- Jeden, dva, tri, ctyri, hoedje van, hoedje van, ...
- Kzag dve beren, broodjes smeren...
- Jeden dva, polizei, tri ctyri, brigadier, pet sest, weetnietmeer, sedm osm, gute nacht...
- Devadesat devet luftbalons...
- Deset, devet, osm, sedm, ... gelukkig nieuwjaar!
- I walk pet set miles...
- Just the dve of us...
- Deset kleine negers...
- Working devet to pet...
- Mambo number pet...
- Sedm maal sedmdesat maal...
- The summer of sedesat devet...
- Of het boek: tisic devet set osmdesat ctyri van George Orwell (tisic devet kan je natuurlijk ook als devatenact set uitspreken)
Tot zover mijn post op tricet / nula devet / dva tisice osm. Morgen krijgen we 'Czech language 0' en 'Ecology and Economy' voorgeschoteld. Ben benieuwd..
Ciao!
De les van vandaag, Multimedia Technology, was iets minder. De prof, meneer Klima, heeft dan ook alleen maar wat info gegeven over de plaats van dit vak aan de universiteit, de contactgegevens van de verschillende docenten, de url van de vakpagina en uitleg over het examen. Over eventuele toekomstige inhoud van het vak is het niet gegaan. Het zou een inleiding zijn voor vijf andere vakken die audio enerzijds, of video anderzijds behandelen.
Bovendien kwam ik die les ook te weten dat het oefencollege dat tweewekelijks georganiseerd wordt, vandaag al startte en niet pas volgende week. Een missertje dus... maar ja, wie geeft er nu ook een oefencollege nog voor de eerste theorieles geweest is?
Om deze fout goed te maken heb ik dan maar wat Tsjechisch geleerd. Meer bepaald de getallen van nul tot duizend. Allemaal? Jaja, allemaal! Probeer volgende liedjes/rijmpjes/uitspraken maar eens te herkennen:
- Jeden, dva, tri, ctyri, hoedje van, hoedje van, ...
- Kzag dve beren, broodjes smeren...
- Jeden dva, polizei, tri ctyri, brigadier, pet sest, weetnietmeer, sedm osm, gute nacht...
- Devadesat devet luftbalons...
- Deset, devet, osm, sedm, ... gelukkig nieuwjaar!
- I walk pet set miles...
- Just the dve of us...
- Deset kleine negers...
- Working devet to pet...
- Mambo number pet...
- Sedm maal sedmdesat maal...
- The summer of sedesat devet...
- Of het boek: tisic devet set osmdesat ctyri van George Orwell (tisic devet kan je natuurlijk ook als devatenact set uitspreken)
Tot zover mijn post op tricet / nula devet / dva tisice osm. Morgen krijgen we 'Czech language 0' en 'Ecology and Economy' voorgeschoteld. Ben benieuwd..
Ciao!
maandag 29 september 2008
Les 1 - CVVR
Dobry vecer, ofte Goeienavond!
Vandaag was het mijn eerste lesdag ... altijd iets speciaals. Ik had maar één les vandaag, zij het wel met een theoriegedeelte en een praktijkgedeelte. Het tot hiertoe bijzonder interessante tijdverdrijf kreeg de titel ‘Computer Vision and Virtual Reality’ en handelt over de manier waarop je een computer kan laten ‘zien’.
Mijn eerste taak was echter het juiste lokaal te vinden. CTU heeft blijkbaar niet alleen in Dejvicka een campus, maar ook enkele lokalen in Karlovo Namesti, recht in het centrum. Maandag en vrijdag heb ik hier les, de andere dagen in Dejvicka. Toen ik bij de lokalen van Karlovo Namesti arriveerde, had ik de indruk dat ik in Georgië beland was, net na de gevechten met de Russen. Het zag er een beetje verlaten uit, oude gebouwen, en plakaatjes in een vreemde taal (Tsjechisch uiteraard). Om het juiste gebouw binnen te gaan (gebouw G) moest ik mijn kersverse studentenkaart tegen de magnetische lezer houden, en klak, de deur ging open. Wie had op deze plaats nu een dergelijk gesofisticeerd systeem verwacht? Over de kwaliteit van de gebouwen (althans hetgeen waar ik binnen ben geweest) hoor je mij echter niet klagen. Het was er zelfs chiquer dan in Leuven! (al heeft Leuven wel chiquere projectoren en andere ICT snufjes..)
Tijdens de inleiding werden een aantal toepassingen besproken die gebruik maken van een met ogen voorziene pc. Enkele voorbeelden:
- Je hebt aan de zee een mooie foto genomen van enkele vrienden die aan het zwemmen zijn. Echter, er stonden ook enkele hoge parasols op het strand waar je niet over kon kijken. Het resultaat is een mooie foto, die bedorven wordt door een saaie parasol. Oplossing: knip de parasol er uit en plaats een stuk zee in de plaats. Best niet zo eenvoudig als je niet wil dat later iemand ooit nog kan zien dat dat stuk zee er achteraf bijgeplakt is.. De technieken in dit vak maken het mogelijk om dit stukje zee zo te laten lijken alsof er nooit een parasol was, en dit op basis van een hele database aan zee- en strandfoto’s waar, op basis van statistieken, een foto samengesteld wordt die in jouw plaatje past. Het kan dus best zijn dat er plots wel een boot tevoorschijn komt :)
- Bij een bezoekje aan Leuven heb je een foto genomen van de Oude Markt. Als je thuis bent merk je een beeld op in het midden, maar je weet niet wat dat is. Je duidt dit beeld aan, en de computer zal dit beeld (visueel) vergelijken met andere foto’s uit de database of het internet. Met een beetje geluk zal het je een andere foto kunnen tonen waarop duidelijk te zien is dat het om de Kotmadam gaat!
- Je rijdt met de wagen op de autosnelweg, maar bent een beetje moe. Tijd voor de automatische piloot om in actie te komen. Deze wilt natuurlijk dat je rustig kan slapen, zonder je zorgen te hoeven maken over snelheidsovertredingen van de automatische piloot. Hiervoor zal een camera ingezet worden die de weg filmt. Van zodra er een verkeersbord nadert, zal de computer dit opmerken, interpreteren en ‘lezen’. Automatisch zal de snelheid van de auto aangepast worden aan de nieuwe maximum toegelaten snelheid.
Uiteraard zullen onze lessen slechts een basis van bovenstaande bespreken. Er werd ook een filmpje getoond van een auto die door enkele straten reed en nadien dit parcours digitaliseerde. De huizen werden als foto opgeslagen, de auto’s werden allemaal vervangen door BMW’s of Porsches. Vanaf de eerste frame van het filmpje zag ik al meteen waar dit filmpje opgenomen was, in Leuven :)
Als bij donderslag werd het lecture afgesloten met een test, zeg maar een toelatingsproef, die onze kennis van lineaire algebra en kanstheorie zou meten. Het testje bestond uit zeven vragen over matrices en waarschijnlijkheidstheorie. Vrij eenvoudig wel, ook al waren matrices geleden van het eerste jaar. Ik was dan ook na 5 minuten als tweede van de groep (18 stud) klaar.
Na de theorie kwam de praktijk (zoals dat meestal gaat). Er werd gebruik gemaakt van Matlab. Ooit al wel van gehoord, maar nooit gebruikt. Best wel niet zo eenvoudig dan om meteen in een soort programmacode een algoritme te schrijven dat een kleurenfoto converteert naar een zwart-witfoto, maar geen nood, we hebben hier vier weken voor :).
Morgennamiddag (14u30 – 16u00) les nummer 2: Multimedia Technology. Tot dan!
Na shledanou, ofte Tot ziens!
Vandaag was het mijn eerste lesdag ... altijd iets speciaals. Ik had maar één les vandaag, zij het wel met een theoriegedeelte en een praktijkgedeelte. Het tot hiertoe bijzonder interessante tijdverdrijf kreeg de titel ‘Computer Vision and Virtual Reality’ en handelt over de manier waarop je een computer kan laten ‘zien’.
Mijn eerste taak was echter het juiste lokaal te vinden. CTU heeft blijkbaar niet alleen in Dejvicka een campus, maar ook enkele lokalen in Karlovo Namesti, recht in het centrum. Maandag en vrijdag heb ik hier les, de andere dagen in Dejvicka. Toen ik bij de lokalen van Karlovo Namesti arriveerde, had ik de indruk dat ik in Georgië beland was, net na de gevechten met de Russen. Het zag er een beetje verlaten uit, oude gebouwen, en plakaatjes in een vreemde taal (Tsjechisch uiteraard). Om het juiste gebouw binnen te gaan (gebouw G) moest ik mijn kersverse studentenkaart tegen de magnetische lezer houden, en klak, de deur ging open. Wie had op deze plaats nu een dergelijk gesofisticeerd systeem verwacht? Over de kwaliteit van de gebouwen (althans hetgeen waar ik binnen ben geweest) hoor je mij echter niet klagen. Het was er zelfs chiquer dan in Leuven! (al heeft Leuven wel chiquere projectoren en andere ICT snufjes..)
Tijdens de inleiding werden een aantal toepassingen besproken die gebruik maken van een met ogen voorziene pc. Enkele voorbeelden:
- Je hebt aan de zee een mooie foto genomen van enkele vrienden die aan het zwemmen zijn. Echter, er stonden ook enkele hoge parasols op het strand waar je niet over kon kijken. Het resultaat is een mooie foto, die bedorven wordt door een saaie parasol. Oplossing: knip de parasol er uit en plaats een stuk zee in de plaats. Best niet zo eenvoudig als je niet wil dat later iemand ooit nog kan zien dat dat stuk zee er achteraf bijgeplakt is.. De technieken in dit vak maken het mogelijk om dit stukje zee zo te laten lijken alsof er nooit een parasol was, en dit op basis van een hele database aan zee- en strandfoto’s waar, op basis van statistieken, een foto samengesteld wordt die in jouw plaatje past. Het kan dus best zijn dat er plots wel een boot tevoorschijn komt :)
- Bij een bezoekje aan Leuven heb je een foto genomen van de Oude Markt. Als je thuis bent merk je een beeld op in het midden, maar je weet niet wat dat is. Je duidt dit beeld aan, en de computer zal dit beeld (visueel) vergelijken met andere foto’s uit de database of het internet. Met een beetje geluk zal het je een andere foto kunnen tonen waarop duidelijk te zien is dat het om de Kotmadam gaat!
- Je rijdt met de wagen op de autosnelweg, maar bent een beetje moe. Tijd voor de automatische piloot om in actie te komen. Deze wilt natuurlijk dat je rustig kan slapen, zonder je zorgen te hoeven maken over snelheidsovertredingen van de automatische piloot. Hiervoor zal een camera ingezet worden die de weg filmt. Van zodra er een verkeersbord nadert, zal de computer dit opmerken, interpreteren en ‘lezen’. Automatisch zal de snelheid van de auto aangepast worden aan de nieuwe maximum toegelaten snelheid.
Uiteraard zullen onze lessen slechts een basis van bovenstaande bespreken. Er werd ook een filmpje getoond van een auto die door enkele straten reed en nadien dit parcours digitaliseerde. De huizen werden als foto opgeslagen, de auto’s werden allemaal vervangen door BMW’s of Porsches. Vanaf de eerste frame van het filmpje zag ik al meteen waar dit filmpje opgenomen was, in Leuven :)
Als bij donderslag werd het lecture afgesloten met een test, zeg maar een toelatingsproef, die onze kennis van lineaire algebra en kanstheorie zou meten. Het testje bestond uit zeven vragen over matrices en waarschijnlijkheidstheorie. Vrij eenvoudig wel, ook al waren matrices geleden van het eerste jaar. Ik was dan ook na 5 minuten als tweede van de groep (18 stud) klaar.
Na de theorie kwam de praktijk (zoals dat meestal gaat). Er werd gebruik gemaakt van Matlab. Ooit al wel van gehoord, maar nooit gebruikt. Best wel niet zo eenvoudig dan om meteen in een soort programmacode een algoritme te schrijven dat een kleurenfoto converteert naar een zwart-witfoto, maar geen nood, we hebben hier vier weken voor :).
Morgennamiddag (14u30 – 16u00) les nummer 2: Multimedia Technology. Tot dan!
Na shledanou, ofte Tot ziens!
Kzag twee beren ...
... en niet alleen op de beurs ...
Zondag, onze laatste echte vakantiedag. Dat konden we (we = nog steeds de drie West-Vlamingen en ik) niet zomaar laten voorbijgaan. Daarom: een uitstapje naar enkele grotten, even buiten Praag. Het plan: Vertrek om 12u30 aan metrostation Mustek, 1 metro nemen, 2 bussen nemen. De uitvoering: vertrokken om 13u00, een metro, nog een metro en 1 bus gedurende 30 minuten. En die laatste bus? Niet te vinden. De bus die we vanuit Beroun, de overstapplaats, moesten nemen (C17) stond niet op de uurtabellen.
Tot zover het plan om ‘grotten te bezoeken’. Maar we waren in Beroun, een plaats waar we nog niet geweest waren, dus zouden we ons hier ook wel kunnen bezighouden. Na enig rondkijken op de richtingaanwijzers in dit dorpje, liepen we verder in de richting van (letterlijk vertaald met het woordenboekje) de ‘stadsberg’ en het ‘berendorp’. Deze leken ons het meest spectaculair..
Enkele 100 meters verder bleek er inderdaad een pad wat bergop te gaan. Het was een park, zeg maar een stadspark, dat op een berg lag, vandaar dat ze het waarschijnlijk de ‘stadsberg’ hadden gedoopt. Het was best wel een mooi park. Er waren enkele mooie uitzichten, een speeltuin in het midden, en een grasweide waar wat mensen op zaten/lagen (zie foto’s).
Ons tweede target in Beroun was het zogenaamde ‘berendorp’. Ook dat bordje wees naar ditzelfde park, maar dat weerhield ons er niet van enigszins verbaasd op te kijken toen er plots een beer voor onze ogen stond. Het was een bruine, en het zat op zijn poep. Tussen de beer en ons zat ook nog een hek (ik vermeld het maar even voor de volledigheid). Het was als een stukje dierentuin in het midden van dit stadpark. In totaal zaten er drie beren in dit stukje zoo, en ze waren best wel aan de luie kant. Het meest van de tijd zaten ze op de grond, rond te kijken, of lagen ze met hun kop op een of andere balk. Dit veranderde echter wanneer twee onder hen plots zin hadden in een potje vechten. Het was best wel een grappige, stoelendansachtige worstelpartij (zie ook filmpje). Uiteindelijk won de bruine..
Rond 16u15 bracht de bus ons terug naar Praag, waar we rond 17u30 terug uit de metro stapten. Een pintje op de ‘oude markt’ en annex lasagne in het ‘palladium’ (winkelcentrum) sloten deze rustige dag af.
Weetje:
In het palladium was ook een boekenwinkel waar we ons elk een cursusblok kochten om de volgende dag in de les op te kunnen schrijven. Welnu, in dit boekenwinkeltje heb ik ook kennis mogen maken met de kortste roltrap die ik al gezien heb. Er stonden er maar liefst een stuk of vier in die winkel.
Tot daar de vakantie, nu terug in studentmodus! (wat is het verschil? :))
Zondag, onze laatste echte vakantiedag. Dat konden we (we = nog steeds de drie West-Vlamingen en ik) niet zomaar laten voorbijgaan. Daarom: een uitstapje naar enkele grotten, even buiten Praag. Het plan: Vertrek om 12u30 aan metrostation Mustek, 1 metro nemen, 2 bussen nemen. De uitvoering: vertrokken om 13u00, een metro, nog een metro en 1 bus gedurende 30 minuten. En die laatste bus? Niet te vinden. De bus die we vanuit Beroun, de overstapplaats, moesten nemen (C17) stond niet op de uurtabellen.
Tot zover het plan om ‘grotten te bezoeken’. Maar we waren in Beroun, een plaats waar we nog niet geweest waren, dus zouden we ons hier ook wel kunnen bezighouden. Na enig rondkijken op de richtingaanwijzers in dit dorpje, liepen we verder in de richting van (letterlijk vertaald met het woordenboekje) de ‘stadsberg’ en het ‘berendorp’. Deze leken ons het meest spectaculair..
Enkele 100 meters verder bleek er inderdaad een pad wat bergop te gaan. Het was een park, zeg maar een stadspark, dat op een berg lag, vandaar dat ze het waarschijnlijk de ‘stadsberg’ hadden gedoopt. Het was best wel een mooi park. Er waren enkele mooie uitzichten, een speeltuin in het midden, en een grasweide waar wat mensen op zaten/lagen (zie foto’s).
Ons tweede target in Beroun was het zogenaamde ‘berendorp’. Ook dat bordje wees naar ditzelfde park, maar dat weerhield ons er niet van enigszins verbaasd op te kijken toen er plots een beer voor onze ogen stond. Het was een bruine, en het zat op zijn poep. Tussen de beer en ons zat ook nog een hek (ik vermeld het maar even voor de volledigheid). Het was als een stukje dierentuin in het midden van dit stadpark. In totaal zaten er drie beren in dit stukje zoo, en ze waren best wel aan de luie kant. Het meest van de tijd zaten ze op de grond, rond te kijken, of lagen ze met hun kop op een of andere balk. Dit veranderde echter wanneer twee onder hen plots zin hadden in een potje vechten. Het was best wel een grappige, stoelendansachtige worstelpartij (zie ook filmpje). Uiteindelijk won de bruine..
Rond 16u15 bracht de bus ons terug naar Praag, waar we rond 17u30 terug uit de metro stapten. Een pintje op de ‘oude markt’ en annex lasagne in het ‘palladium’ (winkelcentrum) sloten deze rustige dag af.
Weetje:In het palladium was ook een boekenwinkel waar we ons elk een cursusblok kochten om de volgende dag in de les op te kunnen schrijven. Welnu, in dit boekenwinkeltje heb ik ook kennis mogen maken met de kortste roltrap die ik al gezien heb. Er stonden er maar liefst een stuk of vier in die winkel.
Tot daar de vakantie, nu terug in studentmodus! (wat is het verschil? :))
Abonneren op:
Posts (Atom)
